Tineke Schouten

Ze groeide op als dochter van een Spar-winkelier.

 Op 17-jarige leeftijd schreef ze folksongs en Franse chansons, zichzelf begeleidend op de gitaar. Een beetje dwars en maatschappij-kritisch ook, maar met een milde toets.

Tineke Schouten is een uitzonderlijk komisch talent met een volstrekt eigen stijl. Zij heeft een feilloos gevoel voor de banaliteit en de belachelijkheid van de meest uiteenlopende alledaagse situaties. Zij is dan ook een van de weinige cabaretières die haar eigen teksten schrijft. Haar typetjes zijn messcherp gesneden en buitelen in kolderieke vaart over elkaar heen, afgewisseld door geestige of gevoelige liedjes (waarvoor zij ook dikwijls zelf de muziek componeert).
,,Het draait bij mij hoofdzakelijk om de lach. De wereld om je heen èn jezelf relativeren, zoals André van Duin dat geweldig kan, is de basis van waaruit ik werk. Dus ook om jezelf kunnen schaterlachen. Bij mij komen mensen niet voor het politieke cabaret met al zijn zwaarte. En hoezeer ik ook collega's bewonder die dat wel kunnen, het past niet bij mij.''

Juist dat `gebrek' aan `intellectueel' gewicht was de afgelopen decennia voor menig verheven (hoofdstedelijk) recensent reden om Tineke Schouten links te laten liggen of, erger, neer te sabelen. `Te plat', `te oppervlakkig', `te inhoudsloos', het waren niet de minste diskwalificaties die haar shows ten deel vielen.

De tijd dat ze zich er ècht over opwond, is voorbij, maar zo af en toe kan het nog lelijk steken. ,,Dat sommige mensen dit genre niet aanspreekt is een kwestie van smaak'', zegt Tineke Schouten. ,,Maar ik ben vaak respectloos behandeld. Er staan hier wel zes musici op het podium, we hebben een prachtige lichtshow, fraaie decors, waarin veel moeite en geld is geïnvesteerd. Dan snijdt zo'n stukje van een eenling wel eens door je ziel, ja.''

Bovendien, zegt ze, vergt de samenstelling van een nieuwe productie bloed, zweet en tranen. De suggestie van gemakszucht is volgens haar een onderschatting. ,,Stapels vol beginnetjes, opzetjes en ideeën belanden bij mij in de prullenmand. Als je het zoekt in de eenvoud, in de directheid van de lach, moet je veel weglaten. Dat is een proces op zich. Niemand mag zeggen dat ik het mezelf gemakkelijk maak.''

  Video fragment Tineke Schouten

Tineke Schouten heeft als geen ander de typetjes in de vingers.

,,Hoeveel ik er al gedaan heb? Pffff, dat zal in de 40 lopen. Dolly Parton, Cher, Madonna, Mary Dresselhuis en Michael Jackson. Maar ook eigen creaties: het Noord-Hollandse omaatje dat haar hondje niet mee mag nemen naar het tehuis, de opgedirkte Rotterdamse, de Surinaamse verpleegster, een Utrechtse toiletjuffrouw van het vertel-mij-wat-type....

,,Vaak loop ik op de hei met de honden en dan heb ik zo'n karakter helemaal in gedachten. Loop dat ook al te spelen. Dan zie ik niet eens dat wandelaars op hun voorhoofd tikken. Nee, ik sta nooit voor de spiegel te oefenen, zo'n type leeft uitsluitend in mijn hoofd, soms heel intuïtief.

,,Jazeker, als ik bij Bas van der Heijden loop te winkelen, kijk ik met andere ogen naar een cassière of naar twee buurvrouwen die bij het vriesvak staan te kletsen. Dikwijls haal je daar prachtige types en dialogen uit. Dat observeren had ik als kind al. Als mijn moeder naar een ouderavond ging, kon ik perfect mijn onderwijzer beschrijven. Ze stapte dan zo op een groep van 20 leraren af en pikte er de juiste uit.''

Tineke Schouten - een vakvrouw met een uitzonderlijk komisch talent en een volstrekt eigen stijl. Ze heeft een feilloos gevoel voor het belachelijke in de meest alledaagse situaties en ze ziet overal de humor van in. Haar persiflages en imitaties zijn dan ook ijzersterk, zodat de lachsalvo's niet van de lucht zijn. De dolkomische scènes worden afgewisseld met geestige en gevoelige liedjes.
Kortom: Tineke Schouten is een veelzijdige rasartieste, die haar publiek tot tranen toe beroert - van het lachen én van ontroering.

Tineke Schouten - de leuterlijn

 
 
Plat Utrechts

Vorig jaar probeerden Utrechtse cabaretiers, hoogleraren, onder wie socioloog Gerrit Jansen (ook bekend als de ‘kermisprofessor‘), een theaterdirecteur en andere geïnteresseerden tijdens een bijeenkomst in de Domstad de essentie te vinden van die Utrechtse humor.

Jansen had hierover een uitgesproken mening. Volgens hem is typische Utrechtse humor ‘zwart, cynisch en sarrend‘. Zijn verklaring hiervoor was dat Utrecht als de kleinste van de vier grote steden een Calimero-complex heeft (‘zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk‘). En dat zou de Utrechtenaar nopen tot cynische zelfspot. Ramses Graus van het Utrechtse cabaretduo Rul benadrukte het belang van het Utrechts. ‘Met dat accent kun je een grap meer power geven. Het platte dialect is een hulpmiddel om je rol als underdog te versterken.‘

Samenstelling bronmateriaal uitsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel  voor havo en atheneum.  Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.


08/06/2007 last update