De Vliegende Panters

Rutger de Bekker, Diederik Ebbinge, Remko Vrijdag

In 1995, het jaar dat ze afstudeerden op de Akademie voor Kleinkunst in Amsterdam, wonnen zij de Wim Sonneveldprijs. Vervolgens gingen ze aan hun eerste avondvullende voorstelling werken. 'SEX' was het resultaat en sloeg, bij zowel pers als publiek, in als een bom. Twee seizoenen lang werd met dit programma met succes door het drietal langs de diverse theaters gereisd. De tournee werd besloten met een tv-registratie door de VARA in maart ’98.
Opvolger HYPE was op alle fronten zo mogelijk nog succesvoller. Première in oktober 1998. Een uitverkochte tournee langs de grote zalen gevolgd door een integrale tv-registratie. En, na zo’n tweehonderdzeventig shows, een voorlopig hoogtepunt middels een optreden in het Koninklijk theater Carré in december 2000. Twee avonden tot de nok toe gevuld met een uitzinnig publiek.
Recensies:

Avond sublieme lol van de Vliegende Panters
Auteur: Ruud Meijer

Bron: Algemeen Dagblad

Amsterdam- Het cabarettrio de Vliegende Panters is volwassen geworden. Geen jongetjes in korte broek meer die, zoals in hun debuutprogramma Sex, op zoek waren naar het mysterie van het leven en de dood. Nee, hier staan drie gehaaide yuppen op het podium die de ultieme hype willen ontketenen.
Daarom noemde Rutger de Bekker, Diederik Ebbinge en Remko Vrijdag hun langverwachte tweede programma gewoonweg 'Hype'. En als de Vliegende Panters nog geen hype waren, dan zullen zij dat met deze geweldige nieuwe show zeker worden.
Naast de drie gehaaide yuppen - Xander, Xavier en Marnix (alias Triple X) - komen er in de wereld van de Vliegende Panters heel wat vreemde figuren voor. Het platte vermaak wordt geleverd door Turbo Twins, een trio van het soort dat we kennen van bruiloften en partijen. Na het openingslied Hitler was dat nou nodig ('Hitler had een hekel aan Sam en Moos? Hitlertje waarom nou zo boos?) zit de stemming er meteen goed in.

Ik wil een tongzoen

Triple X ontvouwd daarna het plan om de ultieme hype te creeren door door te dringen in de ziel van de gewone man. Xander, Xavier en Marnix proberen zich daartoe te verdiepen in de muzikale smaak van het gewone volk. Wanneer zij het nummer Ik wil een tongzoen hebben gezongen, is duidelijk dat de Vliegende Panters het mysterie van de popsong tot in de kleinste details hebben doorzien. Het nummer is één van de vele genadeloos accurate en briljant uitgeboerde parodieën die in Hype de revue passeren.

Alleen al wat de muziek betreft is de nieuwe show van dit begenadigde trio een avond vol puur plezier. Maar er is meer. Ook de alledaagse prietpraat waaraan wij ons allen schuldig maken, wordt bijna pijnlijk nageaapt. Iedereen heeft wel eens met een geliefde of met vrienden naar de sterren liggen kijken. Iedereen herinnert zich de oprechte gemeenplaatsen (wat voel je je dan nietig hè?) die dan worden gedebiteerd.
Dit nummer, dat krioelt van het foutieve taalgebruik ('vaccinerend hè, die sterren') behoort naast een sketch over zappende jongeren op de bank tot de knallers van Hype. De Vliegende Panters laten het publiek gieren van het lachen. De meeste nummers worden niet alleen door applaus beloond, maar ook met gejuich en gejoel, iets wat je maar zelden meemaakt in het theater.

Video fragment De Vliegende Panters

Tongzoen

Jij bent de mooiste vrouw
Dus ik knipoog naar jou
Je kijkt me aan en zegt me dat ik te gek ben (gek ben)

Ik kijk naar je glimlach
En weet dat jij mij mag
Je opent heel langzaam je lippen

Een warm gevoel glijdt door m'n lichaam heen (lichaam heen)
Jij weet wat ik wil
En ik wil het nu meteen

Een tongzoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen die wil een zoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen
Tongzoen… van jou!

Ik vraag je: ga je mee? (ga je mee?)
Ik hoop: jij zegt geen 'nee' (oh nee)
Je pakt m'n hand vast en neemt me mee naar buiten toe hoe

Eenzaamheid heeft geen kans (geen kans)
Nu ik zo met jou sjans (sjans met jou)
Middels een zoen van jou wil ik m'n liefde uiten doen

Een warm gevoel glijdt door m'n lichaam heen (lichaam heen)
Jij weet wat ik wil
En ik wil het nu meteen

Een tongzoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen die wil een zoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen
Tongzoen… van jou!

Ik wil alleen die zoen
Jij wil iets anders doen
Je legt je hand tussen m'n dijen

Dat gaat mij wat te vér
Van kwaad tot errugér
Ik wil een zoen… jij wil enkel vrijen

Maar ik wil al-leen
ik wil alleen een tongzoen van jouhou

Een tongzoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen die wil een zoen, tongzoen
Iedereen die wil een tongzoen
Van jou, tongzoen
Iedereen
Tongzoen… baby!

 
Vliegende Panters zingen over Hitler met fijn orkestje 

Auteur: Henk van Gelder

Bron: NRC Handelsblad

"Hitler, was dat nou nodig?" is de eerste regel van het liedje waarmee de nieuwe voorstelling van de Vliegende Panters begint. Ze zingen het op een eentonig ritme, voortgebracht door zo'n toetsenbord waarmee feestorkestjes de op boer op gaan, met bijbehorende zachte g's en met het onnozele engagement van derderangs artiesten die menen dat gedurende hun optreden toch ook de ernstige noot niet mag ontbreken. Ook hun naam is passend: het trio de Turbo Twins. En jawel, de tweede regel eindigt netjes rijmend op 'overbodig'.
In die openigsscène van Hype is al veel verenigd van de kwaliteiten waarmee de Vliegende Panters in 1996 overrompelend debuteerden: hun weergaloze talent voor parodieën die het geparodieerde genre niet alleen razend knap treffen, maar ook in het extreme trekken zonder één moment de geloofwaardigheid op het spel te zetten. Natuurlijk zou zo'n banaal trio voor bruiloften en partijen nooit een liedje over Hitler zingen, maar als de Vliegende Panters het doen, ga je geloven dat het zou kunnen. Net als in een ander nummer uit deze voorstelling: een formidabel stukje Nederpop-kitsch dat tot in het kernwoord ('tongzóen') wemelt van de verkeerd geplaatste klemtonen.

Rutger de Bekker, Diederik Ebbinge en Remko Vrijdag, voormalige klasgenoten uit de Kleinkunstakademie die met de voorstelling Sex al na één seizoen van de kleine zalen naar de middelgrote konden overstappen, spelen in hun tweede programma drie young executives, knap in het pak, die blijkbaar iets met marketing te maken hebben. "We kruipen in de huid van die doelgroep", roepen ze elkaar op stoere toon toe, om daarmee het uitgangspunt te creëren voor een compacte reeks scènes uit het moderne leven, die geraffineerd in elkaar overgaan en voortdurend onvoorspelbaar zijn. Tot de grootste verassingen behoren, wat mij betreft, een driekoppige persiflage op de pathetische zang van Freek de Jonge, een tot in de puntjes verzorgd nummertje vocaal cabaret van ouderwetse snit ("Iedereen heeft geld, maar God, waar blijft de tijd?"), een Surinaamse rap en een Amerikaanse prediker met zijn tolk - al tot in de treure eerder vertoond, maar nog nooit zo vakkundig en spannend als hier.
Als twintigers zijn de Vliegende Panters snel, gehaaid en brutaal. Het heeft iets paradoxaals hen in een traditie te plaatsen. En toch passen ze daarin. De klassieke rol van het cabaret is het doorprikken van alles wat is opgeblazen. Zij doen dat ook, maar ze geven er tegelijk zo'n nieuwe wending aan dat er niets traditioneels meer aan is - zelfs niet aan het aloude Sonnevelt-succes Het dorp waarvan ik nooit had vermoed dat het als gesyncopeerd slotnummer zó kon swingen

Samenstelling bronmateriaal utsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel  voor havo en atheneum.  Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.


08/06/2007 last update