DE ITALIAANSE FILM

Propaganda voor de staat

De opkomst van Hollywood viel samen met de neergang van de Italiaanse filmindustrie. In de jaren dertig volgde de ommekeer, vooral door de bemoeienis van Mussolini en zijn fascistische partij. De overheid beperkte de import van Hollywood-films, subsidieerde Italiaanse films en bouwde de gigantische Cinecittá filmstudio's, waar tot in de jaren zeventig de meeste films werden gemaakt. De films in de jaren dertig en begin veertig waren propaganda voor de fascistische staat.

Neorealisme

Na de Tweede Wereldoorlog veranderde de film enorm. Op en in de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog kon men toch moeilijk amusementsfilms vertonen. De problemen van het dagelijkse leven werden in beeld gebracht. De belangrijkste Italiaanse filmstroming ontstond: het Neorealisme.

Filmmakers wilden meer persoonlijke films maken, op een klein publiek gericht en rechtstreeks betrekking hebbend op de historische situatie van het moment.

De Amerikaanse soldaten gebruikten in de Tweede Wereldoorlog een hele kleine en lichte camera, die op de schouder kon worden meegedragen: de Cameflex. Het werd de lievelingscamera van de moderne filmers uit Europa! 

still uit Ossessione

Visconti was met Ossessione (1942) de eerste. Neorealistische films waren realistisch van aard, op locatie gedraaid, zonder kunstlicht, met een documentaire sfeer. Totaal anders dan het studiowerk in die tijd. De stroming stond ook lijnrecht tegenover het gladde Hollywood-vermaak. De films vertegenwoordigden de sociale onvrede van na de oorlog. Het neorealisme heeft als stroming wel lang invloed gehad, maar heeft niet lang bestaan.

Halverwege de jaren vijftig waren de oude films, de komedies en melodrama's weer terug van weggeweest. Cinecittá draaide op volle toeren en ook Hollywood-films waren populair. En ontstond zelfs samenwerking, Hollywood nam films op in Italië. Ondertussen vond de doorbraak plaats van de grootste Italiaanse regisseur, Federico Fellini. Hét voorbeeld van de regisseur die zijn naam 'boven de titel' had staan op de posters. 1960 was het gouden jaar van de Italiaanse film.

Het markt-aandeel in de Italiaanse bioscoop was meer dan 50% en twee films veroverden de wereld:

  • Rocco e i suoi fratelli (1960. Rocco en zijn broers) van Visconti

  • La Dolce Vita van Fellini.

Italië had een belangrijke plaats in de kunstfilms die in de jaren zestig wereldwijd populair waren.

 

La dolce vita (1960) de Federico Fellini. Escena Fontana di Trevi.
Con Marcello Mastroianni y Anita Ekberg.

Beroemde filmsterren:

Marcello Mastroianni en Sophia Loren waren internationale sterren.

 

Beroemde regisseurs:

Bernardo Bertolucci, Rossellini, De Sica en Sergio Leone.

De'spaghetti-westerns' van Leone vormden een genre op zich. Het zijn western-films, die opgenomen werden in Italie en niet in Amerika.

Vaklokaal CKV-1 digitale school

Samenstelling bronmateriaal uitsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel  voor havo en atheneum en het vak ckv vmbo. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.


05/02/2010 last update