Film: Nouvelle Vague

Als alle technieken worden ingezet om een verhaal te vertellen spreken we van een narratieve film. Dit is vaak alleen mogelijk met hele dure studio-opnames, waarin de werkelijkheid zo goed mogelijk wordt nagebootst. Hollywoodfilms zijn narratieve films.

Het hollywoodsysteem is natuurlijk niet de enige productiemethode in de filmgeschiedenis. Maar vooral na WO II veroveren de regels van Hollywood echter toch de wereld op cinematografisch gebied:

Een van de regels betreft de opdracht dat de techniek van het filmen, camera, belichting, montage, zoveel mogelijk onzichtbaar moet zijn. De illusie van de toeschouwer mag niet verbroken worden door een camera die in beeld komt of plotselinge overgangen in de montage die niet logisch zijn volgens de ontwikkeling van het verhaal.

Trailer of Jean-Luc Godard's "À bout de souffle(Breathless)".Written by Jean-Luc Godard and François Truffaut.Featuring Jean-Paul Belmondo and Jean Seberg.

In Frankrijk duurt het tot de jaren 50 van de twintigste eeuw, voordat men zelf weer gaat nadenken over film en niet alles wil overlaten aan Hollywood. Het is een groep cinefielen die in de jaren vijftig in Parijs het tijdschrift Les Cahiers du Cinéma begint te maken. Al vrij snel gaan ze ook zelf films maken. Zo wordt de Nouvelle Vague geboren: een golf van nieuwe ideeën stroomt de filmwereld in. Deze jonge Fransen lappen de Hollywoodnormen aan hun laars.  

De Nouvelle Vague blaast als een frisse wind door filmland, die op verschillende tijden ook elders in de wereld nieuwe stromingen laat ontstaan. In 1959 breekt de Nouvelle Vague echt door. Een van de succes-films is

A Bout de Souffle van Jean-Luc Godard

Een charmeur steelt een auto en schiet een agent neer. Bij een Amerikaans meisje dat kranten in Parijs verkoopt kan hij wel blijven. Deze film is gemaakt met een klein budget en eigenlijk als grap. Godard liet zich inspireren door de goedkoop gemaakte Amerikaanse B-films. Het was voor Godard dan ook een grote verrassing dat de film zo goed aansloeg.

Frankrijk, 1959, zwart-wit, 89 min.
Regie: Jean-Luc Godard
Met: Jean-Paul Belmondo, Jean Seberg

Godard draait deze film in vier weken voor weinig geld. De film is opgedragen aan Monogram Pictures, een grote B-film-studio in Hollywood. Hij is tegelijkertijd bedoeld als hommage aan en parodie op de Amerikaanse gangstermovie. Jean-Paul Belmondo speelt een doelloos rondzwervende gangster die op het einde van de film wordt verraden door zijn Amerikaanse vriendin, gespeeld door Jean Seberg. Haar kort geknipte jongenskopje vindt veel navolging in die tijd. De film bezit alle kenmerken van de Nouvelle Vague:

• schokkerige camerabewegingen,

• uit de hand gefilmd met lichtgewicht camera's,

• geen studio's maar bestaande lokaties,

• natuurlijke belichting,

• directe geluidsopnames en

• veel improvisatie in de dialogen.

• het verhaal vertoont grote sprongen in de tijd en onlogische overgangen.

De illusie van de filmische 'werkelijkheid' wordt doorbroken door al de bovenstaande punten. Veel van deze kenmerken worden uit geldgebrek geboren. Toch wordt er met deze werkwijze ook kritiek geleverd op de veel te logge en te dure gangbare filmproducties. De Nouvelle Vague heeft op haar beurt weer invloed op de Hollywoodcinema in de jaren zeventig, te beginnen met Easy Rider. En hoewel de Hollywood-machine nog steeds op volle toeren draait en er ook nog veel standaardproducten worden afgeleverd, is de invloed van de Nouvelle Vague niet meer weg te denken.

05-02-2010 CKV-1

Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel  voor havo en atheneum.  Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij niet geven: