Graffiti

is de naam voor een verschijnsel dat soms als vandalisme wordt beschouwd, maar ook gezien wordt als een nieuwe vorm van kunst, die in musea geëxposeerd wordt. Het kenmerk van deze techniek is de spuitbus, waarmee de treinen en stations van de ondergrondse in New York bewerkt worden. Het bereiken van een eigen, kenmerkende stijl staat voorop. Vanwege het illegale karakter is snelheid van werken een vereiste. Deze techniek wordt nu ook op doek en andere materialen toegepast. Sommige Graffitikunstenaars werken echter nog steeds liever in de oorspronkelijk omgeving van de New Yorkse ondergrondse.

Graffiti

Iedereen weet al lang wat Graffiti is.
De schilderingen door jonge knapen met de verfbus gespoten op de treinen in de subway van New York. Uitbundig maar vaak ook laaiend somber van kleur. Zeer consequent ritmisch in de tekens en ook wulps draaiend naar de grote golvende letters van een bijnaam, een heldennaam, een naam van één van die jonge goden die hun treinen teisteren en tatoueren. Die treinen zijn geheel bezet en gekraakt door de beelden. En geladen met die rock-tatouage racen ze door ondergronds New York met de boodschappen van een stel onbekende wilden die 's nachts hun creatieve slag slaan.

Duidelijke taal in een onverslaanbaar medium, agressief en onontloopbaar in die krochten onder de wereldstad die weliswaar met fantastische architectuur naar de wolken reikt maar op de grond nogal junkie is. Daaronder was het dus vaak schitterend, een subcultuur geladen met de genieën uit de heksenketel van vreemde volkeren in New York. Alle verf was gestolen, werd er ooit om edeler redenen diefstal gepleegd? Om het beeld, nota bene. Maar "het beeld" is menigeen een gruwel en met de Frick-collectie spoorde het daaronder niet. Natuurlijk: de gangs stalen niet alleen de verf maar ook de apparatuur van het openbaar vervoer. Dus schoonmaakploegen daartegen in en politie met honden.