William Morris

Morris maakte niet vanwege de slechte smaak bezwaar tegen industriële produkten, maar omdat hij geloofde dat zij het menselijk gevoel afstompten en dat het effect hiervan uit den boze was. Hij keek verder dan alleen naar het artistieke vraagstuk van kunst en design, namelijk naar het probleem van menselijke levensvervulling en de kwaliteit van de samenleving. Morris verklaarde de opzichtigheid en slechte smaak van de industriële produkten, zoals die op de exposities te zien waren door het simpele feit dat ze door een machine geproduceerd waren en niet met de hand gemaakt. Hoe anders was dat in vroeger tijden, toen de ambachtslieden instinctief nuttige vor-men uit verschillende materialen in een aangename werksfeer vervaardigden.

In 1861 richtte Morris de firma Morris, Marshall and Faulkner op. Het voornaamste arbeidsveld van de firma was woninginrichting. Morris maakte ontwerpen voor behang, tapijten, meubelbekleding, gordijnen en glas-in-lood. De firma was in de eerste plaats opgericht om een betere kwaliteit te krijgen dan in de handel voorkwam. Vooral Ruskin had Morris geïnspireerd. Maar hij was bij lange na niet zo doctrinair (en ook niet zo onpraktisch) als Ruskin. De unica werden in de werkplaats uitgevoerd: glas-in-lood ramen, wandtapijten en dergelijke door ter plaatse getraind personeel. Behang, meubelstoffen, traplopers en tapijten werden uitbesteed aan fabrikanten.