Ateliers '63 als carrière-bepalers

(De faam van Ateliers '63 is voor veel jonge kunstenaars een goede start voor hun beroepspraktijk gebleken.) Vele wat oudere beeldende kunstenaars van naam zijn voor kortere of langere tijd aan Ateliers '63 verbonden geweest en de jongere kunstenaars die er hebben gewerkt kregen opvallend vaak snelle bekendheid. Door de buitenwacht werd Ateliers '63 al spoedig als een closed shop gezien waar men elkaar de bal toespeelt en waarvan de invloedrjke docenten zorgen dat hun voormalige pupillen snel onder de aandacht worden gebracht. Midden jaren zeventig waren de toonaangevende kunstenaars van de jonge generatie voor een zo groot deel van Ateliers '63 afkomstig dat kunstcritici begonnen te klagen over de al te dominerende rol van het Haarlemse instituut.

Ateliers '63 werd afgeschilderd als hoofdkwartier van een kunstmafia. Dat het wantrouwen karikaturale proporties kon aannemen, bleek toen ideeënkunstenaar Stanley Brouwn in 1982 het Nederlandse paviljoen op de Biënnale van Venetië voor zijn rekening mocht nemen en het tijdschrift Kunstbeeld in een ongesigneerd commentaar uitlegde hoe het Haarlems complot in elkaar zat. (...) Ook op andere internationale manifestaties en presentaties van Nederlandse kunst in het buitenland zijn steeds weer kunstenaars aan te treffen die op deze werkplaats hun opleiding hebben afgerond. Van de tien jonge kunstenaars die het BBKB (selectiecommissie) voor de Sonderschau op de Kunstmesse in Bazel selecteerde, bestond de helft uit oud-leerlingen van Ateliers '63 onder wie Marlene Dumas. (...) Het is duidelijk: in Haarlem begint de victorie!