| Hij veranderde ook de figuur
van Christus: hij zette hem rechtop en gaf hem een kortere nek waardoor
hij een expressiviteit kreeg die de Christus van Leonardo miste. Judas -
de vierde van links - deinst achteruit en op die manier gaf Rembrandt hem
de psychologische spanning die overeenkomt met zijn rol in het drama. Niet
alleen elke figuur afzonderlijk werd door Rembrandt 'intenser' gemaakt,
ook de scène in haar geheel. Door de ruime hal weg te laten, worden tafel
en figuren als het waren naar voren geduwd; in Leonardo's 'Cenacolo' maakt
de groep een kleine indruk en zitten de figuren meer in de ruimte. Gezien
de afkeer van symmetrie, die we van Rembrandt kennen, is het niet
verwonderlijk dat hij Christus links van het midden neerzette en het
klassieke evenwicht van Leonardo's voorstelling nadrukkelijk veranderde
door een baldakijn schuin boven in plaats van recht boven Christus te
tekenen. Het effect is dat de beschouwer het gevoel heeft op een andere
plaats te staan dan bij Leonardo's tafereel: dáár is de suggestie dat
men recht voor de tafel staat en bij Rembrandt staat men meer naar links.
Samenstelling bronmateriaal
ten behoeve van tehatex vwo en het nieuwe vak ckv-2/3 uit het algemeen
deel voor havo en atheneum. Meewerken aan deze site? Opsturen
via e-mail is voldoende. Geraadpleegde lit:
E. Haverkamp Begemann, Creative Copies. Londen/Amsterdam 1988 en
bronnenbundels
Is er zonder uw toestemming
en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze
verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste
bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele
vergoeding kunnen wij helaas niet geven.
10/15/2003
last update
|
