REICHSTAG BERLIN

 

Voordat we het gaan hebben over de koepel eerst een beetje geschiedenis: In 1894 werd het gebouw tijdens een plechtige ceremonie in aanwezigheid van de nieuwe keizer Wilhelm II. geopend.  Door de toegenomen invloed van het parlement verscheen in 1916 de inscriptie boven de hoofdingang, die de architekt al bij de bouw gepland had: "Dem Deutschen Volke" ("Aan het Duitse volk").

In 1933, enkele weken na de machtsovername door Adolf Hitler in Duitsland brandde de plenaire zaal van het Rijksdaggebouw volledig uit. De brand was aangesticht door een jonge Nederlandse communist: Marinus van der Lubbe. Nog steeds onduidelijk is of hij de brand alleen aanstak, of dat Nazi's hem hierbij geholpen hebben. Dit laatste ligt volgens velen voor de hand, omdat Hitler de brand dankbaar aangreep om parlementsleden die hij als tegenstanders beschouwde op te laten pakken. Van der Lubbe werd geëxecuteerd.

In 1992 besloot de Bundestag dat Berlijn weer hoofdstad en regeringszetel van het verenigde Duitsland zou worden. Dit betekende ook dat het parlement zou verhuizen van Bonn naar Berlijn. Kort voor de verbouwingen, in de zomer van 1995, mocht de kunstenaar Christo na 20 jaar touwtrekken zijn plan om het gebouw "in te pakken" in een soort zilverkleurig doek uitvoeren. 

Voor de verhuizing van het parlement naar de Rijksdag moest het gebouw drastisch verbouwd worden. De Britse architekt Sir Norman Foster won de race voor de verbouwing, die 600 miljoen Mark zou gaan kosten. Door diverse constructies bracht hij binnen meer daglicht dan ooit in het gebouw. Alleen de buitenmuren bleven staan. Ook hij had soms last van een eigenzinnige bouwmeester; ditmaal niet meer de keizer maar de bouwcommissie van het parlement. Die eiste een koepel op het gebouw. Op 19 april 1999 werd het vernieuwde Rijksdag-gebouw officieel in gebruik genomen. Vanaf september 1999 vergadert de Bundestag er.

De glazen koepel is het meest in het oog springende deel van de verbouwde Rijksdag geworden. De koepel bevat een enorme spiegelzuil, die het licht naar beneden in de plenaire zaal projecteert. Bezoekers hebben vrij toegang tot de koepel. Via een soort grote spiraalvormige ringen kun je tot bovenin lopen en zo letterlijk het parlement op de vingers kijken. Foster wilde het verleden niet achter moderne veranderingen laten verdwijnen: in een deel van het gebouw zijn de kogelgaten en graffiti van Russische soldaten blootgelegd en blijvend zichtbaar gemaakt.

Samenstelling bronmateriaal  ten behoeve van tehatex 2003/2005. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.

05/17/2007 last update