The show must go on

De Ziegfeld Follies

Al in de eerste tien jaar van de 20ste eeuw ontwikkelde zich een vorm van theater in Amerika die je al showbusiness zou kunnen noemen.

Hierin waren veel oudere vormen van theater en toneel verwerkt, zoals de zangspelen, de vaudevilles en pantomimes, de clowns, de sketch, de dansnummers.

Nieuwe technieken maakten ook hier grootschaligheid en spectaculaire effecten mogelijk. Wat betreft theatereffecten spanden de Ziegfeld Follies de kroon.

 

De belangrijkste attractie van de Ziegfeld Follies waren de mooie, verleidelijke Ziegfeld Girls. Florenz Ziegfeld bood het publiek veel humor, maar hij dreef op de uitstraling van vrouwelijke glamour en gratie om zijn shows bijzonder te maken.  De Ziegfeld Follies waren op velerlei wijze het hoogtepunt van de eerste eeuw van de Amerikaanse showbusiness.

     

Ziegfeld nam de meest aantrekkelijke kenmerken van andere populaire vormen van vermaak over en maakte hiervan een nieuw pakket van hoogstaand amusement. Hij bracht de showbusiness tot zijn perfecte hoogtepunt, voordat radio en film de plaats van de live-shows als meest populaire vorm van amusement in gingen nemen.

Op een goed moment gingen de Follies ook Ziegfelds talenten en energie te boven. Het was zo'n enorme en uitgebreide zaak geworden, dat gespecialiseerde organisatoren en topontwerpers nodig waren. Ziegfeld hield wel overal de hand in maar fungeerde meer als begeleider dan als schepper.

Urban decor

De briljante decorontwerper Joseph Urban was het belangrijkste nieuwe lid van de staf. De in Wenen geboren architect had aanvankelijk moeite om decors voor de show te ontwerpen, omdat het opzetten van zijn creaties te veel tijd kostte. Ziegfeld maakte hem duidelijk dat snelheid essentieel was voor succes en dat voor het doek gespeelde scènes moesten afwisselen met de uitgebreide decors. Urban wist zich aan te passen en produceerde de meest overweldigende decors. Hij bouwde voor elk decor op schaal modellen die hij beschilderde, waarbij hij lichteffecten en kleuren op elkaar afstemde.

Zijn gedurfde kleurgebruik, zijn hang naar het exotische en zijn gevoel voor grootschaligheid maakten hem de ideale man om met Ziegfeld samen te werken. Ziegfeld realiseerde zich dat het publiek hield van weelderig geproduceerde nummers met vrolijke songs, met dans en met humor. Hij ontleende schaal, grandeur en glamour aan de muzikale komedie en combineerde dat met de afwisseling en vaart Hij speelde in op de wensen van de populaire smaak maar ook op die van hem zelf: 'Ik produceer de Follies niet om de critici te plezieren, maar ik maak ze voor het publiek.' Ziegfeld presenteerde verleidelijke en elegante vrouwelijkheid op het toneel die zowel vrouwen als mannen aansprak. Hij verleende de meisjes van de show werkelijke glamour en niet alleen maar de schone schijn. Hij stak ze in prachtige kleding van topkwaliteit. Als een Ziegfeldmeisje een zijden jurk droeg, dan was het een echte zijden jurk en nog goede zijde ook - geen stof die er onder de toneellampen wel zo'n beetje als zijde uitzag.

Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-2 uit het profiel cultuur en maatschappij voor havo en atheneum.  Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij niet geven

 02/01/2010 update