|
HONFLEUR
|
 |
| Café's en herbergen speelden vaak een belangrijke rol als ontmoetingsplaatsen voor kunstenaars die verkozen in de vrije natuur te werken. In het Franse stadje Honfleur aan de monding van de Seine lag (zie afb) de herberg La Ferme Saint-Siméon, waar mère Toutain haar gasten met gulle hand ontving; vanuit de hoog gelegen tuin rondom de herberg was er een schitterend uitzicht op Honfleur, Le Havre en de uitmonding van de rivier in zee. Daar kwamen de Nederlandse schilder Jongkind en Franse landschapskunstenaars als Eugène Boudin, Courbet en de jonge Claude Monet. | |
|
In een interview in 1900 herinnerde Monet zich zijn eerste ontmoeting met Jongkind als volgt: 'Zijn schilderkunst was te nieuw en te artistiek om toen, in 1862, naar waarde geschat te worden. Niemand was zo bescheiden en teruggetrokken als hij. Hij was een eenvoudig iemand met een goed hart, zijn Frans was niet om aan te horen, en hij was erg verlegen. Die dag was hij erg spraakzaam. Hij vroeg mij of hij mijn schetsen mocht zien, nodigde mij uit om bij hem te komen werken, legde het hoe en waarom van zijn werkwijze uit, en rondde daarmee de lessen af, die ik al van Boudin had ontvangen'. |
|
|
De groep, die elkaar in Honfleur of Le Havre ontmoette, had niet de hechte samenhang die de school van Barbizon in de beginjaren vertoonde, maar de uitwisseling van ervaring over het werken en plein-air die hier plaats vond, zou van doorslaggevende betekenis zijn voor de verdere ontwikkeling in de landschapkunst.
|
|
| De natuur had voor de lmpressionisten een heel andere belevingswaarde dan voor de schilders van de School van Barbizon. De schilders van Barbizon woonden temidden van de plekken die ze wilden uitbeelden; ze leefden als boer tussen de boeren. Jacque fokte zijn eigen kippen, en Millet verbouwde zijn eigen aardappelen. De impressionisten waren doorgaans echte Parijzenaars, die alleen op mooie dagen de stad verlieten voor een moment van verkoeling aan de oevers van de Seine of de Oise, in oorden waar men kon roeien of zwemmen. Hun manier van observeren was die van de stedeling, die verrast is door de schoonheid van de natuur, maar dan alleen als een decor voor een dagje uit. Renoir maakte de uitspanning 'la Grenouillère' beroemd, een drijvend kunstmatig eilandje in de Seine bij Chatou, per trein gemakkelijk bereikbaar vanuit Parijs. | |
|
La Grenouillère/Renoir Hotel Trouville/Monet |
 
Foto en daarnaast (vergroten) de roeiers in Chatou door Renoir |
|
Geheel nieuwe thema's werden aan het repertoire van de schilderkunst toegevoegd |
|
|
Geheel nieuwe thema's werden aan het repertoire toegevoegd: stations, gevuld met stoom, vrienden en vriendinnen tijdens een pick-nick in een woud ('Le déjeuner sur I'herbe), roeiersmaaltijden, zoals die werden aangericht in het restaurant Fournaise, ook in Chatou, hotelterrassen in Trouville en badgasten in Etretat en Yport. Monet liet zich nergens door afschrikken als hij buiten wilde schilderen. Als zijn doek te omvangrijk.was om er recht voor te zitten bij het buiten werken, liet hij een kuil graven om er goed bij te kunnen; op het strand van Etretat werd hij plotseling, terwijl hij aan het schilderen was, getroffen dooreen geweldige golf die hem en al zijn schildersattributen overspoelde. De lessen van Jongkind en Boudin om de natuur rechtstreeks op het doek te brengen had hij zeer letterlijk opgevat. Ook in zijn latere levensjaren, toen hij zich teruggetrokken had in Giverny waar hij een onvergelijkelijk mooie Japanse tuin had laten aanleggen, bleef hij zijn omvangrijke doeken buiten beschilderen. Zijn schilderijen van waterplanten zouden op den duur uitmonden in welhaast abstracte composities. Samenstelling bronmateriaal uitsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak ckv-2 uit het profiel C & M voor havo en atheneum en tehatex. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. Bron Plein Air DSM kalender 1994. Overname met toestemming van DSM, Corporate Public Relations Postbus 6500 6401 JH Heerlen 02/02/2010 last update |
|
Gustave
Courbet op het strand in Trouville/Moullin
