|
|
SAGRADA FAMILIA GAUDI
|
|
|
Aan een verslaggever van een dagblad zei Gaudí in 1913: De mens kan in twee groepen worden verdeeld: mensen van woorden en mensen van daden. De eersten praten, de laatsten doen. Ik behoor tot de tweede groep. Ik heb niet het vermogen me adequaat uit te drukken. Ik zou niet in staat zijn om iemand mijn artistieke concepten uit te leggen. Ik heb ze niet geconcretiseerd. Ik heb nog nooit over ze kunnen nadenken. Ik heb al mijn tijd in mijn werk gestoken. |
||
|
Dit is het prominentste werk van Gaudi, vol met symbolen die op de natuur géinspireerd zijn. Op de afbeelding is dat goed te zien: de pilaren van het middenschip zijn duidelijk ontleend aan een groeivorm uit de natuur: de boom.
De wiskundige vorm links (hyperbool) vormt de grondslag voor de ronde licht-openingen in het plafond
|
||
|
|
||
| De Verzoeningskerk van de Sagrada Familia vormt op zichzelf al een hoofdstuk in de geschiedenis van de stad Barcelona. Zij vertegenwoordigt een groot deel van het artistiek werk van Gaudi. De voltooiing van de kerk en het experimentele karakter in de kunst van Gaudi zullen nu en in de toekomst altijd een uitdaging blijven. Het eerste ontwerp van de diocesaan architect Villar was reeds zeer gedurfd en van al zijn ontwerpen het meest grootse. Toen Gaudi in 1883 zijn intrede deed ter vervanging van Villar, waren de pijlers van de crypte reeds half gebouwd. De komst van Gaudi betekende een ommekeer in de architectonische opvatting, hoewel hij het basisidee behield. | ||
|
|
||
|
De grootsheid van het project en het chronische gebrek aan financiële middelen deden de bouw uiterst langzaam verlopen; anderzijds bood deze traagheid Gaudi de gelegenheid een volledig ontwerp uit te werken voor de religieuze symboliek die hij volledig bestudeerde. Dank zij de maquette kreeg de kerk haar algemene vorm, terwijl de structuren en de decoratieve elementen werden uitgewerkt naarmate de tijd nieuwe oplossingen bood of naarmate een van de delen werd beëindigd. Gaudi wijdde het grootste deel van zijn leven aan dit bouwwerk en vanaf 1914 werkte hij bijna uitsluitend hieraan. In zijn ateliers werden ook vele maquettes gemaakt van andere gebouwen. Zijn werkkamer had hij zelf ontworpen in 1887 op een deel van de bouwgrond, gelegen aan de hoek van de carrers Sardenya en Provenca. |
||
|
|
||
| Toen omstreeks 1906, het jaar waarin voor het eerst een aanzicht van Joan Rubió werd gepubliceerd, de definitieve versie van het algemeen ontwerp van het gebouw klaar was, werden alle inspanningen gewijd aan de bouw van de gevel van de Geboorte. Structureel gezien zijn de pijlers van de vier torens met een parabolisch profiel zeer dynamisch en stabiel. De rest was decoratie, complex uitgewerkt: de drie poorten "Fe", "Esperanca" en "Caritat" (geloof, hoop en barmhartigheid) die toegang verlenen tot de vleugel van het Epistel van de kruisweg. Daarin komen in de vorm van beelden en reliëfs scènes voor uit het leven van Christus, uit de Mysteries van de Rozenkrans, alsook dierenriemtekens en vele afbeeldingen van planten en dieren. Het is een exuberant en levendig geheel zoals dat hoort bij een gevel die de Geboorte van Christus in herinnering brengt. Het geeft bovendien een goed beeld van hoe Gaudi de kerk zag, wat nuttig was voor zijn opvolgers. | ||
|
|
||
|
Het idee van dit gebouw, waarvan de bouw langer duurde dan het leven van een of meerdere architecten, is hetzelfde als dat van de grote kathedralen en kerken uit de middeleeuwen. Wat Gaudi verwezenlijkt in de Sagrada Familia, evenals zijn toelichtingen bij dit werk, vorm een belangrijk corpus van architectuurtheorie dat de moeite waard is om te bestuderen. Hoewel Gaudi de meeste gebouwen die hij ontwierp ook wilde beëindigen, zou hij de voltooiing van de Sagrada Familia niet meemaken.
Belangrijk zijn zijn ideeën over de uitwendige polychromie van de gevels, de indeling van de beuken en de gewelven om een adequate belichting en optimale geluidsvoorwaarden te bekomen, de school en de ateliers, de "processie-kloostergang", het kunstlicht, de symboliek van de kerkramen, de klokketorens, de poorten en sacristieën. Een bouwwerk dat bestaansgrond vindt in zichzelf maar, gezien de universaliteit van Gaudi's werk, bestudeerd wordt in heel de wereld en op elk moment. |
||
|
|
||
|
||
|
Maquette De 2 deuren aan de lijdensfacade, werkkamer Gaudi |
||
video
fragment 1 
