|
|
Het Olympisch Stadion Amsterdam |
| De
architect Jan Wils kreeg de opdracht tot het ontwerpen van een
nieuw stadion. In 1926 presenteerde hij zijn ontwerp. Op 18 mei legde
prins Hendrik de eerste steen en op 1 mei 1928, zeventien dagen voor het
begin van de Spelen, werd het Olympisch Stadion opgeleverd. De
oorspronkelijke capaciteit was 34.000 toeschouwers. De opening trok
internationale aandacht, omdat voor het eerst een speciaal stadion was
gebouwd om de Olympische Spelen onder te brengen.
Wils heeft het gebouw ontworpen in een functionele stijl. Met zijn strakke uiterlijk en fraaie bakstenen constructie paste het stadion ook nog in de omliggende buurt. Zijn geometrische vormen en horizontaliteit werden een nieuwe standaard in de internationale architectuur. Het Olympisch Stadion is een belangrijk voorbeeld van de bouwstijl van de Amsterdamse School. Hoofdkenmerk van de Amsterdamse School is het gebruik van veel baksteen en het toepassen van versieringen in de gevels, in baksteen of gebeeldhouwd natuursteen. De vaak plastische gevels zijn meestal gevuld met laddervensters en worden bekroond met steile daken en soms met torentjes versierd. Er wordt voor de constructie al gebruik gemaakt van staal en gewapend beton, maar deze materialen zijn niet zichtbaar. Door deze nieuwe constructie mogelijkheden worden brede horizontale ramen mogelijk. De horizontale lijn is dan ook een van de belangrijkste kenmerken. Ook komt de paraboolvorm regelmatig voor. In de projecten worden vaak beeldhouwwerken van onder andere Hildo L. Krop opgenomen. |
|
| In het Olympisch Stadion Amsterdam werd met de Olympische Spelen van 1928 veel geschiedenis geschreven. In de Marathontoren voor de hoofdingang brandde voor de eerste keer in de geschiedenis het olympische vuur. Ook maakte Nederland hier kennis met een nieuw drankje, dat door de eerste sponsor ooit van het IOC werd meegenomen: Coca Cola. Voor de eerste keer mochten vrouwen meedoen aan de olympische atletiekwedstrijden. | |
| Het
Olympisch Stadion bleef ook na 1928 het hart van de Nederlandse sport. Het
werd een multifunctionele openluchtarena waar sport en cultuur hand in
hand gingen. Er was voetbal, wielrennen, hockey, atletiek en cricket, maar
ook Koninginnedagvieringen en popfestivals. Het stadion werd zo intensief gebruikt, dat in 1937 zelfs een extra ring met tribunes in gebruik genomen werd. Over het ontwerp waren de meningen zeer verdeeld, maar het breidde de capaciteit wel uit van 41.433 naar 60.000 toeschouwers. |
|
|
|
|
| In 1978
maakte de gemeente Amsterdam plannen bekend om het stadion te slopen en
woningen op het terrein te bouwen. Echter op dat moment begon de
Rijksdienst van Monumentenzorg een inventarisatie van interessante
gebouwen, die eerder niet in beschouwing genomen waren. Het Olympische
Stadion werd gezien als een belangrijk historisch gebouw en werd dus op de
monumentenlijst gezet.
In 1996 werd een reddings- en exploitatieplan opgezet met een budget van 10 miljoen euro. De renovatie geschiedde door de Amsterdam architect Andre van Stigt. Hij heeft gebruik gemaakt van de originele bouwtekeningen van Jan Wils om de oorspronkelijk vorm van 1928 te herstellen. De tweede ring van 1937 is dan ook weggehaald, evenals de betonnen wielerbaan. Op 13 mei 2000 heropende ZKH Prins Willem Alexander het Olympisch Stadion. Daarmee sloeg het gerestaureerde monument een nieuwe weg in. Het is nu een ontmoetingsplaats voor sport- en cultuurevenementen voor jong en oud. Samenstelling bronmateriaal utsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel voor havo en atheneum. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. Fotografie Baggen H Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.
|
|
