`You aint heard nothing yet' Jazz Singer Opening |
De uitvinding van de soundtrack, het
geluidsspoor op het celluloid van een film, werd in de loop van de jaren
'20 ontwikkeld. Er waren al eerder systemen met synchroon lopende
grammofoonplaten. Dat was niet ideaal: als de film brak, of te vroeg of te
laat inzette was de synchroniteit zoek. De enorme grammofoonplaten - met
een doorsnee van bijna een meter - konden bovendien makkelijk beschadigen
en knerpten, kraakten en tikten. In 1927 kwam de eerste avondvullende
talkie. Al Jolson sprak het doodvonnis uit over de zwijgende cinema in The
Jazz Singer met de sensationele woorden:
`You aint heard nothing yet'
|
Toen The Jazz Singer in 1927 verscheen en dialoog en muziek bij de filmbeelden werden gecombineerd, veranderde er heel wat in Hollywood. De beroemde succesmusicals van Broadway konden nu in elk theater vertoond worden. |
Amerika had in de jaren 20 problemen met
de falende economie, de werkeloosheid, de misdaadcijfers en het
drankprobleem. Hollywood zag een gat in deze markt: het Grote Ontsnappen.
In de bioscopen kreeg het publiek top-amusement voorgeschoteld en een
droomwereld van huiselijk geluk. Met Fred Astaire of Ginger Rogers waande
men zich in de hemel.
Met zang, dans, romantiek en een absoluut briljante presentatie werd het publiek naar de grote muziekfilms getrokken. Tot de ikonen van deze periode behoorden danser-acteur Fred Astaire en zijn partner op de dansvloer en het grote doek, Ginger Rogers. Hun energie en perfectionisme gaven de burger moed. Fred Astaire en Ginger Rogers zongen, soms samen, soms solistisch, zoals in Top Hat van Irving Berlin uit 1935 en Shall we dance? met muziek van George Gershwin, op tekst van Ira Gershwin.
|
De films en studio's staken elkaar naar
de kroon met hun sterren en muziek. Groots werd uitgepakt in Busby
Berkeley's Hollywood Hotel uit 1937 met muziek van Richard Whiting en
teksten van Johnnie Mercer.
Naast de grote romances van Fred en Ginger, die de Hollywood studio's gigantische bedragen kostten en opleverden, waren er ook muziekfilms met ironische trekjes, zoals de opera-parodieën waarin Laurel & Hardy aantraden, of hilarische producties met de uiterst muzikale Marx Brothers. © Roy Export Company, courtesy NBC Photographie, ParisDE DIGITALE SCHOOL. Samenstelling in samenwerking met Kunsthal Rotterdam als voorbereiding op tentoonstelling Charlie Chaplin. 02-10-2010 H Coppens/H Baggen |