F o t o g r a f i e
  [Kijkwijzer fotografie]
Foam is een museum voor fotografie, passend bij de stad Amsterdam: inspirerend, toegankelijk, niet gecompliceerd, maar wel kritisch. Maar Foam is meer dan een museum. Je vindt Foam aan de Keizersgracht, maar soms ook op andere plekken. In Foam-magazine, op straat, in het buitenland of op tournee. [Fotomuseum Amsterdam, Foam] [Foam For You]
Bij iedere tentoonstelling biedt het fotomuseum rondleidingen, die worden toegespitst op het kennis- en leerniveau van de leerlingen. Deskundige rondleiders -veelal zelf fotograaf/kunstenaar van beroep- bekijken en bespreken de foto's met de leerlingen. In de tentoonstellingen komen alle soorten fotografie aan bod: documentaire, kunst- of reclamefotografie, fotojournalistiek etc. [Fotomuseum Rotterdam] [Docenteninfo]
In 1850 verliet Edward Muybridge Engeland om in Amerika zijn geluk te beproeven. Daar ontmoette hij Silas Selleck, die daguerreotypieën maakte en hem enthousiast wist te maken voor de fotografie. Van 1856 tot 1867 woonde Muybridge weer in Engeland, maar daarna keerde hij terug naar San Francisco, waar hij samen met Selleck een galerie opende. Met zijn opnamen van de Yosernite Valley, gemaakt met een grote platencamera, verwierf hij veel bekendheid. [Edward Muybridge]
Als gevolg van de massale verbreiding van de fotografie ontstaan in de jaren '50 en '60 van de 19de eeuw de grote Parijse fotostudio's. Meestal gevestigd aan de boulevards, in de onmiddellijke nabijheid van theaters, restaurants en variété's, zijn dit nieuwe sociale trefpunten voor de rijkere burgers. [Lees verder.......]
De fotografie heeft een dubbele functie. Enerzijds is ze registratie van de zichtbare werkelijkheid, maar anderzijds ook reproductie van deze registratie. In het begin bleek het eenvoudiger een procédé te bedenken voor reproductie dan voor registratie. [Lees verder...]

 
In 1931 begon zijn carrière als fotograaf. Na te hebben deelgenomen aan een etnografische expeditie in Mexico ging hij als freelance fotograaf werken. Bij een galeriehouder had hij in 1932 zijn eerste solotentoonstelling. In 1935 deed hij filmervaring op. In 1937 maakte hij documentaires in Spanje. In 1940 werd hij Duits krijgsgevangene in Baden-Württemberg, maar in 1943 lukte het hem uit Duitsland weg te vluchten, waarna hij lid werd van een Franse verzetsgroep.[Henri Cartier-Bresson]
Robert Doisneau, die aanvankelijk lithograaf was, kwam eind 1929 in aanraking met de fotografie. Hij zag hierin het ideale medium om tijdens zijn wandelingen door Parijs het grotestadsleven vast te leggen. Zijn carrière als beroepsfotograaf begon in 1934 bij de Renault-fabrieken in Billancourt, waar hij tot 1939 werkte als industrie- en reclamefotograaf. [Robert Doisneau]
Gyula Halász, die in 1932 het pseudoniem Brassaï aannam (afgeleid van 'de Brassó', zijn geboorteplaats), was een autodidact op het gebied van de fotografie. Hij studeerde aanvankelijk aan de kunstacademies van Boedapest en Berlijn. In 1924 vertrok hij als journalist naar Parijs. Hier maakte hij in 1925 kennis met de fotograaf Eugène Atget, wiens werk later een grote inspiratiebron voor hem zou zijn. [Brassai]
"Andere mensen zeggen vaak: 'ik geloof mijn ogen niet'. Ik zelf geloof mijn ogen altijd. Er zijn alleen dagen dat ze me iets te veel verbaasd doen staan." Deze uitspraak deed de Franse fotograaf Jacques-Henri Lartigue toen hij slechts 15 jaar oud was. Al op 6-jarige leeftijd was hij door zijn vader, een gepassioneerd amateurfotograaf, in de grondbeginselen van de fotografie ingewijd en had hij zijn eerste foto's gemaakt. [Jacques-Henri Lartigue]

.
In 1923 werd Moholy-Nagy door Walter Gropius gevraagd om bij het Bauhaus te komen werken. Hier nam hij eerst de leiding van de rnetaalwerkplaats op zich, en later, na het vertrek van Johannes ltten, van de voorbereidingscursus. [Laszlo Moholy-Nagy]

El Lissitzky was in de jaren '20 een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Russische avant-garde. Hoewel hij eigenlijk architect was, kreeg hij ook in de schilderkunst, typografie en fotografie bekendheid als een vernieuwende geest en droeg hij in deze disciplines in grote mate bij tot de realisering en verspreiding van het constructivistische en suprematistische gedachtegoed. [El Lissitzky]

In 1915 begon Man Ray zich met fotografie bezig te houden en werd hij actief als freelance fotograaf, flirnrnaker en schilder. In 1921ging hij naar Parijs, waar hij in contact kwam met de surrealisten, met wie hij in de jaren daarop nauw samenwerkte. Naast zijn vrije werk voerde hij ook talrijke commerciële opdrachten uit, vooral op het gebied van portret en mode. Na de intocht van de Duitsers in Parijs in 1940 keerde hij terug naar de VS. [Man Ray]

Eugène Atget studeerde aan het Conservatoire d'art Dramatique in Parijs, maar verliet de school zonder examen te doen. Hij nam rollen aan bij theaters in verschillende Parijse voorsteden, waar hij kennis maakte met de actrice Valentine Delafosse, die zijn levensgezellin zou worden. In die jaren begon hij ook al te fotograferen met een zelfgekochte camera. Toen hij in 1898 merkte dat er een grote vraag was naar foto's van het oude Parijs, besloot Atget beroepsfotograaf te worden. [Eugene Atget]

Alexander Rodtsjenko was een van de veelzijdigste Russische kunstenaars in de jaren '20 en '30. Van 1910 tot 1914 studeerde hij aan de kunstacademie van Kazan, waar hij ook zijn latere vrouw Varvara Stepanova leerde kennen. In 1914 ging hij naar Moskou en bezocht hij de Stroganov-kunstschool. Hij kwam hier in contact met Kazimir Malevitsj en Vladimir Tatlin en groeide in de jaren daarna uit tot een van de belangrijkste kunstenaars van de Russische avant-garde. [Alexander Rodtsjenko]
Ed van der Elsken is geboren in Amsterdam in 1925. Hij woont en werkt van 1950 tot 1954 in Parijs. Van 1954 tot 1971 woont hij weer in Amsterdam. Hij onderneemt veel werkreizen, o.a. in 1957 naar Centraal Afrika, en samen met Gerda van der Veen, zijn tweede vrouw, maakt hij een lange wereldreis in 1959 en 1960. [Ed van der Elsken]

Han Singels (Brastagi, 1942) begon als vormgever en fotograaf bij de Nieuwe Linie. In 1975 verhuisde hij naar De Groene Amsterdammer. Jarenlang was hij de beeldbepalende fotograaf van dit weekblad. Als ‘sociaal fotograaf’ richtte Singels zich vooral op maatschappelijke onderwerpen zoals arbeidsverhoudingen. Midden jaren tachtig stopte hij met het jachtige ‘krantenwerk’ en werkt sindsdien als freelancer voor uiteenlopende opdrachtgevers. [Han Singels]
 

Rineke Dijkstra brak in de jaren negentig internationaal door met haar serie ‘Strandportretten', waarvoor zij jongens en meisjes op stranden over de hele wereld fotografeerde. Onbevangen en soms wat onhandig poseerden de onzekere pubers in hun badpak of zwembroek voor haar camera. [Rineke Dijkstra]

De Engelse fotograaf Martin Parr (Epson, Surrey, 1952)  is een van de meest invloedrijke en vernieuwende fotografen van onze tijd. Parr richt zich op de lifestyle van de middle-class en houdt de hedendaagse Westerse, met name Britse samenleving, een spiegel voor. Het werk van Parr is provocerend en roept regelmatig discussie op.[Martin Parr]
[Corinne Noordenbos]
Twintig jaar lang deed Cristina García Rodero (Spanje, 1949) een antropologische en artistieke studie naar de volkstradities in Spanje. Het is het bekendste fotoproject van deze fotojournaliste, dat onder meer werd vastgelegd in 'Verborgen Spanje', 1989). Sinds enkele jaren echter heeft ze haar geboorteland achter zich gelaten en reist ze de hele wereld over, op zoek naar andere culturen met eigen tradities.[Cristina Garcia Rodero]
De lraanse kunstenares Shirin Neshat werkt met de media fotografie en video. Haar werk gaat onder andere over de positie van de vrouw in het Islamitische Midden-Oosten. In die zin is haar werk ook politiek beladen. [Lees verder.......] 
Glamourfotografie. Helmut Newton werd een van de best betaalde fotografen. Geen enkele fotograaf wist zijn werk zó knap van een mix van glamour, luxe, erotiek en geweld te voorzien. En de enige plek waar Guy Bourdin zijn werk tentoonstelde was op de pagina's van damesbladen. [Lees verder........]  
Ardeshir Sourmehi is geboren in Iran in 1961 en studeerde aan de Filmacademie in Iran. Hij kwam in 1993 naar Nederland, waar hij een studie fotografie volgde aan de kunstacademie in Enschede. Fotografie is voor Ardeshir Sourmehi dé manier om visie en emotie zichtbaar te maken. Met modellen en een kofferbak vol attributen trok hij met zijn Iranese gedachtes het Hollandse landschap in en boetseerde ter plekke situaties. [Ardeshir Sourmehi]