|
JEAN COCTEAU (1889-1963) |
 |
| De auteur, schilder en filmmaker Jean Cocteau werd in een aanzienlijke familie geboren. Al op school was hij een 'enfant terrible' en begon hij aan een carrière als self-made artiest. Hij zei zelf dat zijn artistieke leven pas begon toen hij twintig was, op het moment dat de leider van de 'Ballets Russes', Diaghilev, "Verras me" tegen hem zei. Dat deed Cocteau met het ballet Parade (1916), op muziek van Eric Satie. Cocteau maakte deel uit van de grote vernieuwingsbeweging in de kunst rond de eerste wereldoorlog. Picasso en Apollinaire behoorden tot zijn vriendenkring. | |
 |
Cocteau's
eerste toneelstuk was Orphée (1926); zijn bekendste La
Machine infernale (De helse
machine, 1934).
In 1929 schreef hij het oratorium Oidipous Rex, op muziek van Strawinski. In de dertiger jaren manifesteerde Cocteau zich vooral als filmer (o.a. Le sang d'un poète (1932) en La Belle et la Bète (1945).) In de laatste film speelde zijn vriend Jean Marais, een befaamd acteur. |
|
|
La Machine Infernale by
Jean Cocteau |
| Veel van
Cocteau's werk werd beïnvloed door motieven uit het surrealisme,
zoals de droom en de machine.
Vanaf 1950 nam Cocteau's gezondheid onder invloed van zijn opiumverslaving af. In 1951 kwam nog zijn toneelstuk Bacchus uit. Daarna beperkte Cocteau zich steeds meer tot schrijven en schilderen. Cocteau is vooral van belang geweest als avant-gardist, als vernieuwer en inspirator op vele terreinen. Net als Picasso probeerde Cocteau niet om de dingen zelf, maar om hun wezen te verbeelden. Daarbij ging hij schokeffecten niet uit de weg. Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-1 uit het algemeen deel voor havo en atheneum. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.
|
|