|
|
|||
| Actief
wonen in een huis van Rietveld
In 1924 ontwierp Gerrit Rietveld (1888-1964) in Utrecht een woonhuis voor Truus Schröder-Schräder. Haar man was pas gestorven en ze had besloten voor zich zelf en haar drie kinderen een kleiner huis te laten bouwen. Ze schakelde Gerrit Rietveld in, die ze goed kende van een eerdere verbouwing. De nieuwe woning kwam aan het eind van een in bruine baksteen opgetrokken huizenrij te staan, aan de rand van Utrecht
Truus Schröder had duidelijke ideeën over hoe haar huis moest worden, Rietvelds benadering sloot er nauw op aan. Ze werkten samen aan het project, waarbij zij met name de indeling van het interieur voor haar rekening nam, terwijl Rietveld het totaalontwerp maakte. Truus Schröder wilde wonen op de eerste verdieping in een flexibele ruimte. De verschillende kamers zouden - op het trappenhuis en de badkamer na - van elkaar gescheiden moeten worden door losse wanden, die men overdag open kon schuiven, zodat er dan een grote woonruimte ontstond. Volgens de Utrechtse bouwverordening echter mocht dat niet. Tussen slaap- en woonkamers waren vaste scheidingswanden vereist. Rietveld loste het probleem op door de begane grond wel een vaste indeling te geven en de verdieping zolder te noemen. Op de begane grond had hij vanaf 1925 zijn atelier en sinds 1961, vier jaar na de dood van zijn vrouw, woonde hij er officieel en in 1964 stierf hij er. Bij het ontwerpen van het Rietveld-Schröderhuis ging hij als volgt te werk. Hij ontkende als het ware het materiaal dat bij gebruikte: ijzer, hout, baksteen, grondstoffen die elk hun eigen individualistische trekjes vertoonden.Dat deed hij door ze te schilderen in de 'universele' kleuren van De Stijl: de drie primaire kleuren rood, blauw en geel.
Op die manier legde hij de nadruk op abstracte vlakken en lijnen. Zo ontdeed hij het huis ook van massiefheid. Muren waren geen muren meer, maar vooruitspringende of terugwijkende vlakken. Rietveld wilde de ruimte binnen ook niet afsluiten van die van buiten. In het woongedeelte op de eerste verdieping plaatste hij een hoekraam dat zo geconstrueerd was dat, als men het opende, de hoek van de kamer overging in de open lucht. Licht vormde overal een wezenlijk onderdeel van de ruimte, grote glasvlakken boven, bovenlichten beneden. Truus Schröders wens om een flexibele woonindeling te hebben, kwam overeen met de ideeën van Rietveld over wonen: 'Hij vond het traditionele wonen in duidelijk afgescheiden kamers passief. Men zou actief moeten wonen, bewust de ruimte gebruiken. Daar moest men wel wat voor doen, zoals met wanden schuiven en meubels in- en uitklappen. In het Rietveld-Schröderhuis kon hij naar hartelust experimenteren. Toch bleek het kleine formaat van de woonverdieping, waar slaapkamers alleen te maken waren door met wanden te schuiven voor een gezin met opgroeiende kinderen soms onhandig, bijvoorbeeld vanwege het gebrek aan privacy. Toen Truus Schröder er later alleen woonde, kwam het beter tot zijn recht. Zij vermaakte haar huis aan de stad Utrecht. 25-12-2009 Beeldende Vorming Bouwplaten van de rood blauwe stoel en van het Huis. Beide zijn zorgvuldige schaalmodellen. Ze zijn te koop bij alle grote musea in het land en bij een klein aantal boekhandels. Ook kunnen ze direct besteld worden bij: D.A. den Bakker, Zeist Bouwplaten, zeistbouwplaten@planet.nl. De prijzen zijn 7 EUR voor de stoel en 16 EUR voor het huis, excl. verzendkosten. Website, www.zeistbouwplaten.nl
|
