|
|
Tekenaars speelden in op de vraag van de burger | |||
| De tekening ontsteeg in de Gouden Eeuw de status van voorstudie. De tekening, of het nu een landschapsschets was of een tafereel uit het dagelijks leven, werd een zelfstandig kunstwerk. Het heeft veel, zo niet alles, te maken met de zich alsmaar uitbreidende kunstmarkt in de jonge Republiek van de Zeven Verenigde Provinciën. | ||||
| Vooral in Holland nam de groep kunstverzamelaars toe. Niet alleen de patriciërs, die in het kielzog van de middeleeuwse adel zich vanzelfsprekend met kunst omringden, maar ook het handeldrijvende burgerdom was in kunst geïnteresseerd. Maar wel op zijn manier: De gegoede burgers hadden graag afbeeldingen van (rivier)landschappen, het plattelandsleven, humoristische herbergtaferelen, stadsgezichten of scenes uit de Bijbel. Het alsmaar groeiende gilde van beeldend kunstenaars speelde daar snel en handig op in. Bekende schilders uit die tijd zijn Rembrandt, Pieter Saenredam, Jacob Ruisdael naast toptekenaars zoals Abraham Bloemaert. | ||||
Een detail uit: ''Vier studies van een naakte vrouw die haar haren kamt''
De tekening, een intiem genretafereel dat op een heel levendige wijze vier maal dezelfde vrouw toont, is een waar kunstwerk. Rembrandt werd door het werk van Jacques de Gheyn ll geïnspireerd voor zijn Zittende naakte vrouw.
|
 |
|||
|
De kunstverzamelaars uit de Gouden Eeuw hadden in hun weelderige stadspaleizen aparte kamers of zalen, zogenaamde kabinetten, waar ze ze al zittend of lopend hun collectie bewonderden en catalogiseerden. |
||||
|
|
||||
| Hoe goed tekenaars wel niet waren blijkt uit een herbergtafereel dat
Adraen Jansz. van Ostade maakte in 1680. Het werk past perfect in de ideale verbeelding, die de gegoede burgerij had van het eenvoudige, genoeglijke buitenleven.
(Rivier)landschappen
en zeetaferelen waren populair in de republiek. Niet zo verwonderlijk in een natie die het
handeldrijven bijna tot religie had verheven. Natuurlijk maakten de
tekenaars
ook afbeeldingen van zeeslagen.
Maar het waren toch vooral de schilders van de verbeelding sprekende zeeslagen die het ‘Trots op Nederland gevoel’ bij de burgerij wisten te wekken.
|
||||
