Jurriaan van Hall is één van de oprichters van het roemruchte schilderscollectief AFTER-NATURE (bestaande uit Peter Klashorst, Bart Domburg, de gebroeders Donker (Aad, Gijs en Justus), Ernst Voss en Jurriaan van Hall), dat begin jaren 90 de nationale en internationale kunstwereld bestookte met hun vaak omstreden schilderperformances.
http://www.jurriaan.vanhall.net/
Bejubeld en verguist, in ieder geval niet onopgemerkt gebleven viel de groep in
1993 uiteen, waarna een ieder zijn eigen weg ging. Eind 1997 verscheen de
lijvige monografie “ Jurriaan van Hall “ bij diens overzichtstentoonstelling in
Stedelijk Museum De Lakenhal in Leiden.
1998 stond voor een belangrijk deel in het teken van de “ketchup en mayo”
schilderkunst en het roemruchte erotische kunstmagazine “Kendie?”, beiden
ontsproten aan van Halls brein. In 1999 maakte van Hall een reis naar Tahiti en
de Marquesas om zes weken lang in het voetspoor van Gauguin te werken. Hierna
volgden twee reizen naar Japan en recentelijk bezocht hij op uitnodiging van
Unicef Zuid Soedan. In december 2001 toonde hij een grootschalige installatie
bij Aschenbach en Hofland Galleries Amsterdam, genaamd “shelter”.
Jurriaan van Hall (geboren
Heerlen, 1962) is een rasschilder. Wars van het conceptualisme en de
zwaarwegende theorieën die een nieuwe kunstvorm meestal bestaansrecht verlenen,
geeft hij het leven, zijn leven weer: ongecompliceerd, rijk geschakeerd en
appellerend aan vele zintuigen. Hij zondert zich niet af in het atelier maar
mengt zich in het leven op straat, op het strand en binnenshuis in familiekring.
Naast traditionele onderwerpen schildert hij even gemakkelijk de voortbrengselen
van massacultuur en massatourisme. De schilderkunst lijkt voor hem een middel om
greep op de realiteit te krijgen.
Als een waar schildersdier benadert hij zijn onderwerpen. Binnen de inmiddels
traditionele tweedeling Apollinisch-Dionysisch die H.L.C. Jaffé ooit maakte
(1956), waarin het Apollinische staat voor stille grootsheid en klassieke
harmonie, is Van Halls schilderstemperament exemplarisch voor het Dionysische.
Met trefzekere hand - geschilderd vanuit het hart - bruisen zijn schilderijen
van leven, tot in alle schilderkunstige details toe. Zijn werk is gestolde
schildersdrift.
Jurriaan van Hall richtte in 1989 samen met Peter Klashorst en Bart Domburg
(later voegden de Leidse gebroeders Donker en Ernst Voss zich bij hen) de groep
After Nature op. Onder dit uitdagende motto bonden zij de strijd aan met de toen
in zwang zijnde neo conceptuele kunst en de filosofische kunsttheorieën die die
kunst intellectuele inhoud leken te moeten geven. Zij wilden terug naar de basis
van de schilderkunst en vol overgave stortten zij zich op het schilderen van de
visuele werkelijkheid. Naakten, stillevens en en plein air geschilderde
landschappen beleefden onder hun handen een come back. Het was spraakmakend dat
jonge kunstenaars - die geen onbekenden binnen de artistieke voorhoede waren -
zich met volle kracht ontfermden over een schilderkunstig realisme, dat voordien
voornamelijk werd geassocieerd met zondagsschilders en welwillende amateurs. Zij
schuwden de publiciteit dan ook niet. (...) Het was zo opmerkelijk, dat tot in
New York hun nieuwe interpretatie werd gezien en beschreven.
De visuele werkelijkheid bleek een mer à boire te zijn. Opgegroeid binnen het
keurslijf van de avant-garde ideologie van de jaren zestig, konden de drie hun
zelfbevochten vrijheid nauwelijks geloven. Ze leerden opnieuw zien en waarnemen
en schilderden er opgelucht - op los.
De 'coupe' van After Nature en de uitdagende grootspraak die daarmee gepaard
ging, bewerkstelligden een doorbraak. Toen in 1992 After Nature ter ziele ging,
bleek het idee echter meer dan een tijdelijke aangelegenheid te zijn. Jurriaan
van Hall, schilder in hart en nieren, continueert zijn schilderkunstige greep op
de werkelijkheid maar deinst er ook niet voor terug om zo nodig de computer te
gebruiken. Van Hall beoogt een schilderkunst die de banden met het verleden niet
verzwijgt. Daarmee past zijn werk goed binnen het Stedelijk Museum De Lakenhal
dat met zijn verzameling schilderkunst van de 16de eeuw tot heden een goede
context biedt voor het werk van Jurriaan van Hall.