Als ons sente Jeronimus leert,
|
Zoals de heilige Jeronimus ons leert,
|
So esser erehande volc gevonden
|
bestaat er een bepaald volk
|
Gehovet gelijc den honden,
|
dat een hoofd heeft als een hond;
|
Met crommen clauwen ende met langhen,
|
ze hebben lange, kromme klauwen
|
Ende met beesten vellen behanghen,
|
en dragen dierenvellen.
|
Ende voer haer spreken bassen.
|
In plaats van te spreken blaffen ze.
|
Ander volc es daer gewassen:
|
Er leeft een ander volk:
|
So clene monde hebben die liede,
|
die mensen hebben zulke kleine monden
|
Dat si met enen clenen riede
|
dat ze alles waarvan ze leven
|
Insuken moeten daer si bi leven.
|
door een rietje naar binnen moeten zuigen.
|
Ander volc es daer neven,
|
Daar in de buurt woont nog een volk,
|
Die mensche eten, als wijt horen.
|
dat mensen eet, naar wij vernomen hebben.
|
Dese volgen den lieden bi sporen,
|
Ze hebben de gewoonte het spoor van een mens
|
Bi der roeke, dats haer maniere,
|
met hun neus te volgen,
|
Tote dat si comen tere riviere.
|
totdat ze bij een rivier komen.
|
Ander liede sijn daer bi,
|
Er bestaan ook mensen
|
Die heten Arimaspi,
|
die Arimaspi heten,
|
Jof Ciclopen in Latijn,
|
of cyclopen in het Latijn.
|
Die maer met enen oghe sijn,
|
Die hebben maar één oog
|
Ende staet hem voer thoeft voeren.
|
en dat zit midden op hun voorhoofd.
|
Ander volc es daer geboeren,
|
Er leeft een volk
|
Die lopen utermaten sere
|
dat heel hard kan lopen,
|
Met enen voete ende niet mere;
|
met maar één enkele voet!
|
Nochtan es die voet so breet,
|
Maar die voet is zo groot
|
Dat si jeghen die sonne heet
|
dat die mensen zich ermee
|
Hem bescermen daer mede,
|
tegen de felle zon beschermen,
|
Waer dat si rusten in enighe stede.
|
als ze ergens zitten uit te rusten.
|