 |
| Boerderij te Leggelo, foto © Stichting Historisch Boerderij-Onderzoek, Arnhem |
Zo is sinds de 19de eeuw in Noord- Drenthe de invloed van de Friese Huisgroep waarneembaar, terwijl in de rest van de provincie het hallehuis zich met een aantal regionale kenmerken heeft ontwikkeld. Bij het hallehuis, het meest voorkomend boerderijtype in Nederland, zijn de woon- en bedrijfsruimte onder één dak gebracht en gescheiden door een brandmuur. De zijgevels zijn over het algemeen laag.
Door de wijze van grondgebruik en bedrijfsvoering ontwikkelde zich uit het hallehuis weer streekeigen vormen. Zo is in Midden-Drenthe, waar een gemengd bedrijf werd gevoerd, in de loop van de 17de eeuw tegen de achterzijde van de boerderij een schaapsstal met hooiberging aangebouwd. De mest van het vee was hier noodzakelijk voor de landbouw.
In het zuidwesten van de provincie lag van oudsher de nadruk meer op de veeteelt. Om meer hooi dichter bij het vee te kunnen opslaan werd hier in het begin van de 18de eeuw de dwarsdeel ingevoerd, een deel haaks op de zijgevels. In deze gevels werden daarvoor deuren gemaakt, die vanwege hun hoogte inspringen in het dak. Bij boerderijen met een grotere veestapel werd zelfs een tweede dwarsdeel en dus ook een tweede paar deeldeuren aangebracht.
