 |
| Boerderij te Volthen, foto © Stichting Historisch Boerderij-Onderzoek, Arnhem |
 |
|
Plattegrond van een boerderij uit de Hallehuisgroep, uit: R.C. Hekker. Historische Boerderijtypen. (Arnhem 1991), © Stichting Historisch Boerderij-Onderzoek
|
Zij worden gerekend tot de groep van de hallehuizen, het meest voorkomende boerderijtype in Nederland. Bij het hallehuis zijn de woon- en bedrijfsruimte onder één dak gebracht en meestal gescheiden door een brandmuur. De zijgevels zijn over het algemeen laag. Daarnaast zijn er ook duidelijk streekeigen kenmerken aan te wijzen, bijvoorbeeld in de IJsselstreek, Salland en Twente.
De oude Twentse boerderijen onderscheiden zich door een hoog zadeldak tussen grotendeels houten topgevels. Deze vorm, die het mogelijk maakt meer oogst op de zolder te bergen, is in de 16de eeuw geïntroduceerd vanuit het Munsterland. De grens van deze invloed is in het westen van Twente herkenbaar aan de boerderijen die alleen bij het woongedeelte nog een topgevel bezitten. Ook is met name in de grensstreek het gebruik van vakwerk voor wanden nog lang gangbaar geweest.
Een ander opvallende kenmerk bij veel Twentse boerderijen is een aangebouwde kamer aan de zijde van het woonhuis. Deze ruimten zijn vanaf de 18de eeuw aan de boerderijen toegevoegd als woonruimte voor de ouders, nadat deze zich uit het bedrijf hadden teruggetrokken. Voorheen werd voor hen op het erf ook wel een kleinere boerderij gebouwd.
