Nergens nuttigen mensen zulke uiteenlopende soorten voedsel als in Afrika. Het immense werelddeel kent talloze verschillende landschappen en ieder gebied heeft zijn eigen aanbod aan planten en dieren en zijn eigen kenmerkende mogelijkheden om bepaalde soorten daarvan te verbouwen of te fokken.
 |
| Een Ghanees woonwerf, Afrika Museum, Berg en Dal |
 |
| Voedselbereiding, Afrika Museum, Berg en Dal |
Het spreekt voor zich dat in dit zeer grote continent de eetgewoonten niet overal gelijk zijn. Mensen in de bosgebieden hebben een ander basismenu dan de bewoners van een savannegebied, dorpelingen hebben andere eetgewoonten dan de mensen in de grote stad. In sommige streken is gierst het hoofdvoedsel, in andere rijst, bananen, bonen of cassave.
In Afrika vereenzelvigen mensen zich graag met het soort voedsel van hun voorkeur of met het voedsel dat zij van groot belang vinden voor hun bestaan. Sommige volken zien zichzelf als rijst-eters en voelen zich verheven boven bijvoorbeeld yam-etende gemeenschappen. Veetelers die de melk en het bloed van levende koeien en het vlees van geslachte runderen als hun hoofdvoedsel beschouwen, kijken vaak neer op landbouwers. Voedsel is dus ook een middel om sociaal onderscheid uit te drukken: tussen volken, maar ook tussen leden van dezelfde gemeenschap.
In Afrika, waar het individu veel meer dan bij ons lid is van de gemeenschap, is voeding van grote sociale betekenis. Voor een goed begrip van eten in Afrika is kennis van de Afrikaanse culturen wenselijk. Anderzijds kan het bereiden van Afrikaanse gerechten en het genieten van een Afrikaanse maaltijd een boeiende kennismaking met Afrika zijn, die naar meer doet smaken. We kunnen daarom met recht zeggen dat Afrikaans eten niet alleen een kennismaking is met de producten van Afrikaanse bodem, maar vooral ook men de mensen van Afrika.
Afrika Museum, Berg en Dal
Onder de titel De smaak van Afrika vindt van 11 t/m 26 oktober een tenoonstelling plaats over de Afrikaanse eetcltuur.
