Maar in Mediaplaza is het anders, daar liggen in de wc-vloeren beeldschermen verzonken die een carrousel van websites tonen. Je kijkt er naar terwijl je op de pot zit en het is alsof je bladert in een tijdschrift zonder het vast te houden. Zelf ben ik er niet dol op. Ik zit de hele dag achter de computer dus ik vind het wel prettig om af en toe even naar een lege deur te staren maar ik kan me voorstellen dat de middenstanders waar het centrum voor bedoeld was het geweldig vonden. Immers als de computer zelfs de wc binnendringt nou dan weet je het wel, dan wordt alles computer. Tjongejonge.
Het laat tegelijk zie hoe ict toch mooi in staat is alle problemen op te lossen. Want zeg nou zelf, tijdschriften lezen op de wc is natuurlijk een tamelijk onhygiënische bezigheid. Soms wordt zo'n magazine zelfs even op de grond gelegd waar een horde levensgevaarlijke dan wel onplezierige bacteriën zich er onmiddellijk aan vast grijpen. En dan wordt het weer mee de huiskamer in genomen. Of erger. Zo'n beeldscherm daarentegen is hygiënisch. Je hoeft het niet aan te raken.
Ik moest aan die wc's denken toen ik recent las over een Amerikaans laboratoriumonderzoek naar de hygiëne van toetsenborden. De resultaten waren ronduit schokkend. Een toetsenbord blijkt een ideale pleisterplaats voor bacteriën, soms zitten er wel vierhonderd keer zoveel op als op een wc-bril. Om het nog erger te maken blijken ze er ook heel goed te kunnen overleven. Sommige ziekteverwekkers blijven op de toetsen wel drie dagen in leven. De apparaten zijn dan ook verspreiders van verkoudheid en andere vreselijke ziekten.
Hoe schrikbarend ook, het onderzoek laat mooi zien hoe ict in de praktijk werkt. Problemen worden weliswaar opgelost maar er komt steevast nieuwe ellende voor in de plaats en die blijkt iedereen dan te verrassen. Je maakt het toilet hygiënischer en ondertussen zijn de microben ook niet op hun achterhoofd gevallen en beginnen zich ongemerkt in een karavaan naar de ict-oase op je bureau te verplaatsen.
Dat is overigens geen reden om ict af te zweren. Maar wel om de verhalen met een korreltje zou te nemen. En je af te vragen: waarom slaagt de ict er al een kwart eeuw niet in het belangrijkste onderdeel van een computer - het toetsenbord - schoon en veilig te maken? Waarom moeten de toetsen er überhaupt uitzien alsof ze aan een mechanische typemachine vastzitten? Waarom wordt er niet iets gemaakt dat je met een desinfecterend sopje kunt afnemen? Of om het scherper te stellen: waarom moet ik werken op een toiletbril? Dat probleem oplossen is kennelijk toch iets lastiger dan het monteren van beeldschermen in wc-vloeren.
Francisco van Jole
toen nog een zelfverzekerde krachtige stroming dat het geloof in twee visioenen predikte: alles zou digitaal worden en er zou nooit meer een recessie komen. Het klinkt nu een beetje wereldvreemd als ik het zo teruglees maar dat werd toch echt gedacht.
