Het
kunstwerk in het tijdperk van zijn technische reproduceerbaarheid |
   |
Al in 1936, tijdens
de opkomst van de gedrukte media en de radio als snelle populaire
nieuwsbron, publiceerde Walter Benjamin daarover een baanbrekend essay:
''Het kunstwerk in het tijdperk van zijn technische
reproduceerbaarheid''.
De Duitse filosoof betoogde namelijk dat hoe meer iets wordt afgebeeld,
hoe minder iconische waarde die afbeelding zal krijgen. Benjamin
beperkte zich in zijn betoog tot de reproductie van kunstwerken.
Reproducties hebben geen enkele unieke waarde. Ze leggen het af bij het
‘aura’ van echte kunst. De honderden, duizenden fotografische en
filmische afbeeldingen van de Mona Lisa zijn namelijk allemaal even
inferieur in vergelijking met dat ene schilderij in het Parijse Louvre.
Fotografische of filmische reproductie kunnen nu eenmaal niet tippen aan
de echtheid van een echt schilderij, zo was zijn redenatie. Omdat het de
hand van de kunstenaar mist, omdat de reproductie geen gevoel van patina
heeft en het kunstwerk los maakt uit zijn historische noodzakelijkheid. |
Veelvuldige
publiciteit kan aan iemand wel degelijk charisma geven, die dat in
werkelijkheid niet bezit. |
Wat voor kunst
geldt, zou je met evenveel recht kunnen doortrekken naar personen.
Fotografie, film en televisie voegen op zichzelf niets toe aan wat
iemand aan grootse daden heeft verricht. Het aardige van Benjamins
theorie Is dat ze inderdaad opgaat bij mensen die bijzondere prestaties
hebben verricht. (op reproducties hebben ze hun ''cultuswaarde''
verloren).
Maar het geldt niet
voor mensen, die weinig tot niets voor elkaar hebben gekregen. Sterker,
veelvuldige publiciteit kan aan iemand wel degelijk charisma geven, die
dat in werkelijkheid niet bezit. |
 |
Alsof het om een
uniek persoon gaat, die met kop en schouders boven het gemiddelde
uitsteekt. Met alle aantrekkingskracht van dien. Als een rolmodel voor
anderen. Beelden werken nu eenmaal uitvergrotend. Ze kunnen een imago,
dat maar mondjesmaat aanwezig is, tot grote proporties opblazen. Alleen
al het feit dat iemand in de krant of op tv verschijnt, maakt hem
belangrijk. Reproduceren betekent vermenigvuldigen en herhalen. Het
beitelt een gezicht op het netvlies en in het geheugen, en intensiveert
de nieuwsgierigheid naar het volgende beeld. Reproduceren betekent ook,
met enig gevoel voor logistiek, een grotere verspreiding. En dat
betekent dat een gezicht al gauw overal in de schappen van de supermarkt
ligt, in de kiosk of op de tv in ieders huiskamer te zien is. |
Supermarkten,
kiosken en tv-buizen zijn de nieuwe tentoonstellingsruimten |
Supermarkten,
kiosken en tv-buizen zijn de tentoonstellingsruimten van iedere
celebrity. Misschien minder behept met een aura dan in het museum, als
je Benjamin mag geloven, maar voor iedere aankomende held wel
statusverhogend. Reden waarom personen als prinses Diana, Dries Roelvink,
prins Bernhard en David Beckham voor bepaalde bevolkingsgroepen tot
bovenmenselijke proporties zijn uitgegroeid. Voor sommigen is het
verschijnen op de buis de énige reden waarom ze beroemd zijn geworden.
Het geeft hen een bestaansrecht. |
Dries Roelvink NAAKT
Het lijkt erop alsof Dries
Roelvink alle mogelijkheden aangrijpt om een beetje publiciteit
te verkrijgen. Zelfs het tonen van zijn Roelvinkje is hem niet
te veel!
Op het internet circuleert een
filmpje waarin te zien is hoe Dries de douche uitstapt en op
zijn gemak een witte ochtendjas aantrekt. Waarschijnlijk hoopt
Dries met deze ‘spannende' beelden zijn film 'I Love Dries', die
vanaf dit najaar in de bioscopen te zien is, een ware
blockbuster te maken...
[Bron tekst:
www.story.nl]
|
|
De
aantrekkingskracht van het beeld is het feit dat de ‘helden’ door
iedereen overal bekeken kunnen worden. Hun beeltenis
staat niet meer op een sokkel in het centrum van de stad, ze decoreert
menig dressoir, tienerkamer, garagemuur of prikbord. De
reproductietechniek leidt dus niet tot inflatie van het heldendom.
Het werkt eerder andersom: de media creëren hun eigen helden. Foto’s,
films en tv-beelden bezitten een eigen aura, onvergelijkbaar met de
uniciteitswaarde van kunstwerken, maar wel zo effectief. Iedereen kan
een heldenstatus krijgen, in een rolmodel veranderen, als hij maar vaak
genoeg met zijn hoofd op de foto en tv verschijnt. |
Samenstelling
bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-2 uit het
profiel cultuur en maatschappij voor havo en atheneum.
Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is
voldoende. Bron oa De nieuwe held is een ster RPontzen
Volkskrant 9/8 2007
Is er zonder uw
toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw
teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons
weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het
materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij
niet geven
01/28/2010
update |
|