Trattato dell' arte della pittura, scultura et architetettura (1585)
Giovanni Paolo Lomazzo’s (1538-1600) 'Verhandeling over de schilderkunst'' werd uitgegeven in 1584, een paar jaar voor zijn traktaat ''Ontwerp van de Tempel der schilderkunst''. Het werk is van belang omdat hij een verdienstelijke poging onderneemt om de theoretische en praktische kennis aangaande de beeldende kunsten te rangschikken. Hij verwijst daarbij naar de ''De Pictura'' van Leon Battista Alberti, maar ook en vooral naar Leonardo da Vinci geschriften over fysiognomie. Lomazzo bouwde voort op de ideeën van die laatste door op zijn beurt het belang van de weergave van emoties door middel van beweging te benadrukken en te stellen dat ''de passies van de ziel het lichaam doen veranderen''.

''Het is overduidelijk, dat de ziel, onder invloed van diverse passies het lichaam op allerlei manieren vervormt en verandert en de ledematen op verschillende manieren beinvloedt''
Hij beschouwde de schilderkunst als een taal, die hij bijgevolg ook in staat achtte om alle aspecten van de werkelijkheid uit te drukken, niet alleen objectieve gegevens, maar ook concepten en abstracte begrippen, door gebruik te maken van symbolen en allegorieen.  Op basis van die uitgangspunten paste hij ‘de fysiognomie toe op de schilderkunst'. In zijn zeven hoofdstukken tellende verhandeling analyseert hij de verschillende bestanddelen van de picturale taal: ‘Verhouding’, ‘Beweging’, ‘Kleur’, ‘Licht’, ‘Perspectief', ‘Praktijk’ en ‘Geschiedenis'.

Samenstelling bronmateriaal uitsluitend en alleen ten behoeve van het nieuwe vak KUA (ckv-2) uit het profiel C & M voor havo en atheneum. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.

19-02-2010