Pelgrimroutes |
|
De Middeleeuwen
-met name de 11de en 12de eeuw- kenmerken zich door enorme bedevaarten,
die de periode tot een van de bijzonderste binnen de christelijke
beschaving maken.
Een bedevaart is een reis naar een heilige plaats,waargelovigen hopen een goddelijke zegen te krijgen. De pelgrim bepaalt de datum en de bestemming. De route bevat vele etappes naar vererings plaatsen. De gelovige verricht een echte geloofsdaad: de weg is gevaarlijk en de pelgrim zet zijn leven op het spel. Het aantal pelgrimsoorden groeit net zo snel als het aantal pelgrims. Toch hebben drie plaatsen de overhand:
Jakobus was een van de apostelen van Christus. Na zijn onthoofding (rond 41-44 n.Chr.) werd de plaats van zijn graf vergeten. Maar volgens de overlevering wordt de plek op wonderbaarlijke wijze aan het begin van de 9de eeuw onthuld aan een kluizenaar met de naam Pelagus,die zich vlak bij de kerk San Felix had gevestigd. Toen koning Alfonso de II dat hoorde, liet hij onmiddellijk drie kerken op deze heilige plek bouwen. |
|
De ontdekking van de relikwieën van de heilige Jakobus maakte van de heilige een symbool van bescherming van het christelijke Spanje. Hij werd voorgesteld als een ruiter die tegen de moslims vocht. De toestroom van mensen en giften, maakte de bouw van een stad rondom het mausoleum mogelijk. | |
|
Op
de plekken waar de pelgrims samenkwamen, bevonden zich gidsen die de
reizigers tijdens hun reis raad gaven en hielpen.
De 'Gids van de pelgrim naar Santiago de Compostela', een afschrift van Boek V van de Codex Calixtinus uit 1139, bevat ongetwijfeld de meeste wetenswaardigheden omtrent de vier routes. De kaart van Europa geeft met een oranje lijn de vier routes aan.
|
De architectuur | |
|
![]()
|
|
Portico della Gloria, 1188-1200. De middelste steunpilaar van dit portaal is versierd met een standbeeld van de heilige Jakobus. De thema's van het Laatste Oordeel en de Apocalyps staan afgebeeld op het timpaan. Kathedraal Saint-Jacques-de-Compostela, westelijke facade
|