The Language of

Post-Modern Architecture

 

Charles Jencks 

De term Postmodernisme werd waarschijnlijk voor het eerst gebruikt door de architectuurcriticus Charles Jencks in zijn boek The Language of Post-Modern Architecture uit 1977. Hij definieerde Postmodernisme als een 'populistische, pluralistische kunst, die onmiddellijk communiceert'. Op de tentoonstelling in 1980 'The Presence of the Past' - onderdeel van de Biënnale van Venetië - vertegenwoordigde de 'Strada Nuovissima' de gevoelens en stijl van de beweging. Dit was een straat, bestaande uit 20 façades die onder meer ontworpen waren door Robert Venturi, Charles Moore en onder andere Ricardo Bofill. Deze 'straat' bevatte enkele kenmerken die nu algemeen geassocieerd worden met het Post-modernisme, zoals de klassieke bouworde die op een overdreven, speelse manier wordt gebruikt.

Deze speelsheid is een belangrijk kenmerk van de beweging. Postmodernisme is omschreven als theatraal en kitscherig en ook zou het trachten een soort 'instant' geschiedenis op te roepen. Men gebruikt inderdaad kolommen, frontons en rustica als een soort 'code'. Het gebruik van opzichte kleuren - vooral primaire - maakt ook deel uit van het gebrek aan ernst. 

In Europa is het Postmodernisme te vinden in de Taller de Arquitectura van Ricardo Bofill. Les Espaces d'Abraxus (1978) is een woonwijk in de nieuwe stad Marne Ia Vallée, 16 km buiten Parijs. Het bestaat uit drie gebouwen (Theater, Paleis en Triomfboog) en is gebaseerd op het Classicisme met zuilen en pilasters. De nieuwste technieken en materialen werden gebruikt, zoals voorgestort beton, om een enorm theater met podium te creëren, met de bewoners als spelers.

Le Viaduc (Bofill)

Om de bevolkingsgroei van de regio Parijs de ruimte te geven en daarbij de binnenstad te ontlasten, heeft men rond Parijs vijf nieuwe steden gebouwd, Villes Nouvelles genoemd. Cergy-Pontoise en St-Quentin-en-Yvelines liggen ten westen van de stad. Marne-La-Vallée, Melun-Sénart en Evry liggen ten oosten van de stad.

De bouwactiviteiten zijn begonnen tussen 1970 en 1974, de inrichting is berekend op een gemiddelde van 200.000 inwoners per stad en het gezamenlijke oppervlak is meer dan viermaal Parijs. De opzet is dat elke stad zijn eigen karakter, werkgelegenheid en voorzieningen heeft.
Het Spaanse architectenbureau van Bofill heeft voor verschillende Villes Nouvelles opdrachten gekregen voor het bouwen van wooncomplexen. De complexen van Bofill kenmerken zich door een stads uiterlijk met veel elementen en ornamenten die zijn ontleend aan de Grieks-Romeinse bouwkunst.

Cergy-Pontoise: Les Colonnes de Saint Christophe (1981-1986)

In Cergy-St-Christophe ligt dit halfcirkelvormige appartementencomplex. De binnenkant van de halve cirkel is op de binnenstad van de stad gericht en de buitenkant heeft een fantastisch uitzicht over de vallei.

 

 

Klassieke elementen zijn:
  • de symmetrische plattegrond
  • de symmetrische plaatsing van ramen, deuren ed
  • de gevelindeling met zuilen, pilasters ed
  • de ramen met driehoekige frontons
  • de pleinen, tuinen in relatie met de gebouwen
  • rustica indeling gevel
Saint-Quentin-en-Yvelines: Les Arcades du Lac & Le Viaduc & Les Temples du Lac

Een zeer groot Ricardo Bofill-complex aan weerszijden van een kunstmatig meer 'Le Lac'. Het bestaat uit drie onderdelen. Het oudste gedeelte is 'Les Arcades du Lac'. Het heeft al wel wat ornamenten die verwijzen naar de Grieks-Romeinse bouwkunst. Toch is het complex sober gehouden

Op de foto helemaal boven zie je ook het tweede complex. Dit is 'Le Viaduc', 74 woningen uit 1975, die als een viaduct het meer in zijn gebouwd. Aan de overkant van het meer ligt het nieuwste project: 'Les Temples du Lac'. Dit complex is begin jaren tachtig gebouwd en vormt net als les Colonnes de Saint Christophe een halve cirkel, maar nu met aan de beide uiteinden Romeinse villa-achtige appartementencomplexen.

Ricardo Bofill werd geboren in Barcelona, waar hij ook met zijn architectuurstudie begon. Later studeerde hij op de Ecole d'Architecture te Genève. Bekendheid verwerft hij met zijn architectenbureau dat Taller de Arquitectura wordt genoemd en waarvan het hoofdkantoor gevestigd is in een oude cementfabriek aan de rand van Barcelona.

Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het vak ckv 2 massacultuur

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij helaas niet geven.

01/28/2010 last update digitale school Vaklokaal Kunstvakken