|
Centre d’Art et de Culture Georges Pompidou |
|
|
| Het Centre d’Art et de Culture Georges Pompidou is de werkelijke naam en heeft als doel de moderne kunst aan het publiek te tonen. Je vindt hier niet alleen de grootste collectie moderne kunst, maar ook een kolossale openbare bibliotheek en mediatheek, een kinderatelier een centrum voor industriële vormgeving, een filmmuseum en een restaurant op de bovenste verdieping met uitzicht over de stad. |
|
Gian Franco Franchini, Renzo Piano en Richard Rogers |
| Het gebouw is ontworpen door de architecten Gian Franco Franchini en Renzo Piano uit Italië en Richard Rogers uit Engeland. Het is gebouwd met glas en staal vanuit het principe dat de techniek van het bouwen als schoonheid niet verhuld mag worden. Het vormt mede door de felle kleuren waarin het geschilderd is een scherp contrast met de omliggende bebouwing. President Georges Pompidou hield van moderne architectuur maar streek veel Parijzenaars tegen de haren in met deze creatie. Inmiddels is het gebouw door velen geaccepteerd en een belangrijke toeristische trekpleister geworden. |
|
|
| Voor het Centre Pompidou is een groot plein
met allerlei kunstenaars en kleinkunstenaars te zien. De boeienkoning en de
vuurvreter laten er nu al jaren hun kunsten te tonen aan het gierige
publiek. Ook mimespelers, portrettekenaars en straattekenaars bevolken deze piazza. Rondom het gebouw gonst het
van de terrasjes en door het autovrij maken van deze buurt is het er erg
gezellig. In het gebouw zelf hangt een levensgroot portret van Georges Pompidou dat door Vasarely gemaakt is en in het midden zie je de minikrater waarin telkens een ander groot object wordt getoond. Rechts tref je de Salle Contemporaine aan waarin ook steeds weer een andere expositie te zien is. |
| Het Centre National d'Art et de Culture in Parijs is vanaf de opening een groot succes. Het gebouw heeft verschillende functies. Zo bevat het onder meer een museum voor moderne kunst en een bibliotheek Het wordt dagelijks bezocht door 30 000 bezoekers. Het enorme gebouw dat op de plaats van de voormalige negentiende-eeuwse markthallen staat, onderscheidt zich door opvallend kleurgebruik in de gevels. Zo zijn in de constructie, de leidingen en de steunpunten uitsluitend de kleuren wit, blauw, rood en groen toegepast Verder zijn alle leidingen en constructieve elementen aan de buitenzijde geplaatst, waardoor het lijkt alsof het gebouw binnenste buiten is gekeerd. Zo lopen de roltrappen door een doorzichtige buis diagonaal langs de voorgeveL Binnen zijn alle ruimtes gelijk, wat bij het museum voor moderne kunst een tekort aan muurvlakken om te exposeren inhoudt |
|
|
|
Via de roltrappen in de buizen kom je gemakkelijk op de derde en vierde verdieping waar de moderne kunst permanent en tijdelijk staat. Op de vierde verdieping vind je de kunst uit de periode tussen 1905 en 1965 met werken van onder andere Matisse (Fauvisme), Picasso (en het cubisme plus zijn latere periode), Mondriaan (abstracte kunst) Dali (surrealisme) Arman Christo (nieuw realisme) en Warhol (Pop-art). De derde etage is bestemd voor kunst uit de periode van 1965 tot 1985. 01-28-2010 CKV-1 Rebellie en experiment CKV-2 Massacultuur 2de helft 20ste eeuw DIGISCHOOL CKV Foto's Baggen HFM |
