|
zappen in het hart van de stad Leisure is vermaak Stedenbouw in de 21ste eeuw
|
 |
|
|
Leisure draait om vermaak. Je wilt consumenten iets extra's bieden en dat kan al op een eenvoudige manier. Een goed terras in een winkelcentrum is ook leisure. "Het succes van een winkelgebied zit 'm niet alleen in het winkelaanbod. Je moet je er lekker voelen. Retail floreert in een prettige atmosfeer, een omgeving die uitnodigt tot winkelen, slenteren, of even te zitten en een kopje koffie te drinken. Zappen in het hart van de (winkel)stad." |
||
|
Men moet stedelijke gebieden niet uit elkaar trekken en opdelen in autonome functies, maar juist aansturen op integratie van functies, van wonen, werken en vermaak. Vanuit die filosofie is onder meer het Babylon complex in Den Haag ontwikkeld, later gevolgd door het stadshart Zoetermeer, de Heuvel Galerie in Eindhoven, de Barones in Breda en de Resident in Den Haag.
De meerwaarde van deze binnenstedelijke benadering is duurzaamheid. Naar aanleiding van de vraag of leisure een hype is, een trend die snel weer overwaait, denk men, dat leisure van tijdelijke aard is als het gaat om grootschalige, op zichzelf staande 'vermaakbakken'. Maar als je leisure in de binnensteden integreert en op een logische manier laat aansluiten op het kernwinkelapparaat en inhaakt op het uitgaanspatroon van consumenten, dan ontwikkel je duurzame oplossingen. Die op hun beurt weer bijdragen aan de duurzaamheid van de binnenstad. Je stapt dan af van de monocultuur van winkelen, of werken of vermaak - dat is een doodlopend pad - maar je ontwikkelt vitale binnensteden waar je voor al die functies terecht kan. De stad moet worden gerevitaliseerd, moet een kloppend hart krijgen en daar heb je leisure voor nodig, leisure maar dan wel ingebed in de context van de binnenstad." |
||
|
|
Rem Koolhaas maakte het stedenbouwkundig masterplan voor Almere.
|
|
|
De basis van het plan voor de zuidflank van Almere is een diagonaal, die een ontwikkelen en deels door amoveren van bestaande middel hoogbouw vrijkomend gebied aan het water koppelt aan een winkelgebied. Het totale plan aan de zuidflank omvat ondermeer 50.000 m2 winkelruimte, 1000 woningen, 3500 parkeerplaatsen, een theater, een popzaal, een bibliotheek, een multiplex bioscoop met tien zalen, en een Urban Entertainment Center. In dit UEC, een ontwerp van Alsop and Störmet (de architecten van ondermeer het nieuwe Rotterdam CS) zijn diverse faciliteiten opgenomen, zoals
|
||
 
 |
||
|
Al deze elementen zijn niet als soldaten in strak gelid gezet. Er is gezocht naar ensembles in verschillende dichtheden, met als leidraad het vermijden van hiërarchieën. Zo is de schouwburg, een ontwerp van de Japanse architecte Kazuyo Sejima, verschoven naar het UEC, aan het water. Door deze positie krijgt het UEC een beter imago en profiteert de schouwburg op haar beurt van de unique selling van Almere, het waterfront.
|
||
|
Niet alleen (winkel)bedrijven en museale instellingen, maar ook oude binnensteden zijn aan het disneyficeren. Veel historische stadscentra lijken hun betekenis te verliezen nu ze in snel tempo vercommercialiseren en op hun imago moeten overleven. De grachtengordel van Amsterdam bijvoorbeeld is verworden tot een winkelcentrum, feesttent, openluchtmuseum. De monumenten worden in piekfijne staat behouden en auto’s worden er geweerd om het toeristen zoveel mogelijk naar de zin te maken. Het grote gevaar van deze ontwikkeling is dat de dynamiek uit het hart dreigt te verdwijnen. De Amsterdammers bezoeken het oude centrum dat bestaat uit chique highbrowbedrijven, hoofdkwartieren van banken en advocatenkantoren, alleen nog op zondag om gezellig te winkelen. Het oude centrum van Amsterdam verliest de connectie met ons huidige bestaan en begint op Venetië te lijken, dat geheel tot pretpark is geworden. De oude stadscentra worden toeristische trekpleisters en de grenzen van de steden rekken op door afspraken die lokale bestuurders maken met projectontwikkelaars en door de grensoverschrijdende sociaal-economische orde die de globalisering en de digitale netwerken opleggen. Hierdoor wordt het ook een stuk moeilijker om nog een concreet beeld te hebben van een openbare ruimte, want de enige gemeenschappelijke deler lijkt winkelen. Door het gebrek aan ideeën voert het commerciële denken ook buiten de winkelstraten de boventoon. In de architectuur is dat duidelijk terug te zien, zelfs stations lijken tegenwoordig op winkelcentra. Gebouwen worden wegwerpartikelen in felle kleurtjes en missen symboliek en functionalisme. De drijvende factor die achter het commerciële denken schuilgaat, is het 'gat in de markt' proberen te vinden met alle gedisneyficeerde architecturale en stedelijke gevolgen van dien. Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-2 uit het algemeen deel voor havo en atheneum. Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. Geraadpleegde literatuur: herkomst onbekend en http://www.barb.nl/disneyficatie/hub.html Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij niet geven
|
||
