Prozodezhda

(sportodezhda)  (spetzodezhda)

Het basisprincipe van sportkleding ontwerpen (sportodezhda) was het toevoegen van verschillende team-emblemen in grote en eenvoudige vormen in contrasterende kleurcombinaties.

Varvara Stepanova (1894-1954) in een door haar ontworpen sportkleding. De foto is gemaakt door haar man, de kunstenaar Alexander Rodchenko. 

Rodchenko in door hem ontworpen werkkleding (1925)

Sportkleding ontworpen door Stepanova 1924

Stepanova schreef, dat prozodezhda ontwerpen bestond uit het samenstellen van basismodellen, die dan bewerkt en veranderd konden worden om te passen bij een speciaal beroep. Zo werd kleding van een individueel ambachtelijk product massaproductie.

 “Individuele details worden geintroduceerd door het gebruik van ander materiaal en de detaillering van de snit, die afhankelijk is van het beroep: werker in een drukkerij, op een stoomboot of in een gieterij”.

Stepanova introduceerde verder: spetzodezhda (beschermende kleding): deze kleding stelt speciale eisen en vraagt om een functionele aanpak. Volgens haar zou dergelijke kleding gedragen kunnen worden door geneesheren, piloten, arbeiders in een chemische fabriek, brandweermannen en leden van een poolexpeditie.  

Met andere woorden, in het ontwerpen van kleding voor speciale professionele groepen nam Stepanova als uitgangspunt de werkomstandigheden van de drager. Ze vond, dat de naden van de patronen, de bevestiging en de zakken genoeg gelegenheid boden om de aard van elke beroepskleding uit te drukken. Een analyse van de functionele eisen stelde haar in staat een driedeling te maken:

• Productie kleding
• Speciale kleding
• Sport kleding

Binnen elk van deze groepen bood ze verschillende basismodellen die, als ze gevarieerd zouden worden, in alle nodige wijzigingen zouden voorzien. Het LEF artikel uit 1923 over kleding ontwerp is van belang omdat het een functionele en constructieve benadering bepleit, maar ook omdat het een aantal bijzondere observaties bevat omtrent het sociaal functioneren van kleding.  

Stepanova vond ook, dat de snit van een kledingstuk  en het ontwerp van het weefsel tegelijk moest worden ontworpen. Ze schreef een artikel “Van kleding tot modellen en weefsels” ( in Vechernaia Moskva 1929) om dit idee uit te leggen.