HET FESTSPIELHAUS VAN WAGNER IN BAYREUTH
Wagner dirigeerde in de veertiger jaren van de 19-de eeuw zijn eerste opera's in verschillende operahuizen. In die tijd was hij bezig om de vierdelige operacyclus te componeren "De ring van de Nibelungen". Hij zag dat de operahuizen eigenlijk niet geschikt waren voor die opera's.

Het enige alternatief was om een nieuw operagebouw neer te zetten, waarin wel alles mogelijk was. Ludwig II, koning van Beieren, hielp hem aan een locatie en aan geld. Zo ontstond het Festspielhaus in Bayreuth (1872 - 1876) naar het idee van Wagner.

Het orkest zit onzichtbaar voor het publiek. De toeschouwers zagen de musici niet en konden er niet door afgeleid worden. Zo kon alle aandacht naar het gebeuren op het toneel.

Het orkest was er om de zangaktie te ondersteunen en in het grote geheel duidelijk een eigen 'stem' te laten horen: een muzikale medespeler. Daarom noemde Wagner de overdekte orkestbak de "mystische Abgrund", waaruit de muziek opstijgt. De toeschouwer moest door zich helemaal aan het gebeuren over te geven uit het gewone leven onttrokken worden. Daarom was er geen zaalverlichting tijdens de voorstelling, geen voetlicht, geen loges en rangen. Iedereen moest plaats nemen zoals in het oude Athene: een steil oplopend geheel, gerond, zodat iedereen alleen maar en ongehinderd op het toneel kon uitkijken.

Deze bouw heeft vaak geheel of gedeeltelijk als voorbeeld gediend voor andere operagebouwen.

Samenstelling: Harry v Oirschot Sint Janslyceum Den Bosch

Samenstelling bronmateriaal ten behoeve van het nieuwe vak ckv-2 uit het profiel cultuur en maatschappij voor havo en atheneum.  Meewerken aan deze site? Opsturen via e-mail is voldoende. 

Is er zonder uw toestemming en zonder bronvermelding gebruik gemaakt van uw teksten? Onze verontschuldigingen hierover. Laat het ons weten en wij geven een juiste bronvermelding of halen het materiaal van internet. Een financiele vergoeding kunnen wij niet geven

02/02/2010  CKV-2