Dominie Di Mare (U.S.A., 1932-). "Letter Bundle", (47,5 x 33,75 x 10,5 cm), 1976.

Materiaal: hout, handgeschept papier, zijde en sisal touw;

techniek, uitvoering en vormgeving: mixed media; in een konstruktie van geschuurde houtjes zijn rollen papier (gerold om dunne stokjes) gestapeld. Eromheen (aan de bovenzijde en zijkanten) zijn draden gespannen (door het rondhout heen) die aan de uiteinden zijn uitgeplozen tot pluimen. Ten dele (bovenvlak) geknoopt en ten dele ingestopt met zijde.

Di Mare is autodidakt, experimenteerde met dubbelweefsels en weefsels in lagen. In de jaren zeventig gaat hij miniatuur-objekten maken met zorgvuldig geseiekteerd, gevonden materiaal. Veel van deze materialen komen van het strand (zijn vader was zeeman, en zijn naam: Di Mare betekent: van de zee).

Met behulp van takken, houtjes, draadjes, touwtjes, papier koordjes e.d. bouwt hij ingenieuze, bijna rituele voorwerpen, die lijken te stammen uit een ver en onbekend verleden. Zij lijken, via een universele symboliek, verbonden met een soort oerwaarde.

De hier afgebeelde"Letter Bundle" is hiervan een duidelijke illustratie. De rollen papier (manuscripten, brieven?) zijn, als ging het om een geheimtaal of om rituele tekens die voor het nageslacht bewaard moeten blijven, zorgvuldig verstopt in een houten stellage die eruit ziet als een soort relikwieschrijn.

Uit zijn werk spreekt niet alleén een geheel eigen visie en taal, maar ook liefde voor het handwerk en voor traditionele konstruktiemethoden (vgl. in dit verband het werk van Giezen, 121).

Dominic Di mare: "Curtain/olio/act eleven" (35 x 40 cm), 1979. (Getoond op de 9de Biennale van Lausanne in 1979).

Materiaal: "gesponnen" papier (papierdraden), handgeschept papier, zijde, hout en been;

techniek, konstruktie en vormgeving: tegen een uit meerdere lagen papier opgebouwde achterwand is een objekt van hout, been en papierdraden gemonteerd. In 5 rijen achter elkaar hangen bundels papieren draden, die, gedeeltelijk geverfd en gedeeltelijk omwikkeld met zijdedraad, allemaal eindigen in uitgedraaide papier- pluimen. Dit alles wordt bijeen gehouden door een horizontaal gespannen papieren draadje.

De opvallende kleine afmeting (vgl. ook a) is karakteristiek voor het werk van Di Mare. Kust, getij, de plek waar en de vorm waarop water en aarde elkaar raken, spelen in een groot aantal van Di Mare's fetische objekten een belangrijke rol.

Daarnaast schijnen zijn objekten soms miniatuur-architektonische koncepten te zijn, die doen denken aan primitieve tempels, offerplaatsen en tenten of zelfs voorhistorische weefinrichtingen (vgl. 2.l.). De belangstelling voor DiMare's werk in Europa (vooral dankzij de miniatuurtextiel biennales)is de laatste jaren enorm aan het toenemen.Zijn werk beantwoordt dan ook wonderwel aan de tijdgeest en het klimaat van de tweede helft van de jaren zeventig. Verwantschap met het werk van Giezen (vgl. 121, 122), Beuys (139), Hesse (137, 138), de Jacobi's (147), Rossbach (129) en Boom (148) is duidelijk aanwezig.