CKV-1 Thema "WEST-OOST" | |||
Werkwijze:
Duras verwerkte veel autobiografische aspecten in haar werk. Ze schreef eind jaren ’80 voor de Franse regisseur Jean-Jacques Annaud drie scenario’s voor ‘L’Amant’, het verhaal over haar verhouding met de oudere Chinees. Maar Annaud wil spektakel en mooie beelden, Duras wil een verhaal over geliefden. Ze laat zich uit het project kopen; Annaud verfilmt zijn versie en Duras maakt van het scenario een tweede romanversie van ‘De Minnaar’. [Lees verder over het boek...] Ze was zo ontevreden over de realisatie dat ze in ’66 besloot om zelf te gaan verfilmen. Door haar eigenzinnigheid en vasthoudendheid vond men haar moeilijk, maar ook door de aparte vormgeving van haar latere boeken en films. Vaak voorziet ze de hoofdpersonen niet meer van een uitgebreide sociale of psychologische achtergrond, ze zijn er gewoon. Duras stelt de belangrijkste vraag die de film oproept: hoe moet je omgaan met (pijnlijke) herinneringen: koesteren of wegstoppen?
Alle onderdelen van deze opdracht opbergen in je kunstdossier. Je mag deze opdracht maken met 2 personen. Combineer je deze PO met het lezen van het boek, dan ligt een vergelijking voor de hand! De lezing van het boek geldt als CA |
|||
FILM: The Lover Literatuur: Marguerite Duras, De minnaar. Vertaald door: Marianne Kaas. De Arbeiderspers, Amsterdam 1985.
The Lover / L'amant (Jean-Jacques Annaud, 1991, Frankrijk/Engeland) verfilming van Marguerite Duras' autobiografische bestseller beperkt zich tot de anecdote van de roman. Geheime liefde tussen jeugdige Française en zeventien jaar oudere, schatrijke Chinees in het Vietnam van 1929. Marguerite Duras (1914-1996) werd geboren in het huidige Vietnam. Haar vader stierf toen ze vier jaar was, en ze komt op een meisjesinternaat. Op haar vijftiende kreeg ze een verhouding met een oudere Chinese heer, met alle taboes die daarbij horen. In 1932 ging Duras politieke wetenschappen studeren in Parijs. Ze trouwde in 1939 met de schrijver Robert Antelme, maar kreeg later een kind van Dyonis Mascolo, een communistische theoreticus. Duras leerde hem kennen via de linkse beweging, waar zij betrokken bij was geraakt. Na de oorlog kreeg ze ruzie met de leiding van de communistische partij, die ze dan ook verliet. Tijdens de oorlog schreef Duras haar eerste roman: Les Impudents (1943). In die tijd ook overleed haar broer Joseph, aan wie ze bijzonder gehecht was. In de jaren vijftig begon Duras naast romans ook toneelstukken en filmscenario's te schrijven (o.a. Le Square, La Musica, Des journées entières dans les arbres). Haar scenario voor de film Hiroshirna mon amour (1959) oogstte veel lof. In de jaren zestig schreef Duras voornamelijk romans, die vaak verfilmd werden. Ook ging ze zelf films regisseren, onder andere Détruire dit-elle (1969) en India Song (1975). Aan het begin van de tachtiger jaren beleefde Duras een theaterrevival met de stukken Agatha (1981) en Savannah Bay (1983). In 1984 verscheen de roman L'amant (De rninnaar) waarvoor zij de Prix Goncourt ontving. L'amant speelt zich af in Indo-China en vertoont autobiografische trekken. Het verhaal overlapt gedeeltelijk dat van Savannah Bay, maar dat hoeft niet te verbazen, omdat Duras in haar werk voortdurend hetzelfde verhaal met andere woorden vertelt. In de jaren ’70 kickt ze af van haar alcoholisme en een jaar later raakt ze in coma door een longemfyseem. Na vijf maanden (!) wordt ze wakker, alsof er niets gebeurd was. Ze overleed op 82-jarige leeftijd. 04-19-2010 CKV-1 |