Zoeken naar cultuur in Nederland
 
  Reis door cultuur in Nederland
 
  over cultuurwijs abonneer
 
home
terug
opnieuw zoeken
opnieuw zoeken

Schoenen uit het oude Egypte.

Tot ca. 1500 voor Christus was het in Egypte heel normaal om op blote voeten te lopen. Schoenen werden gezien als statussymbool en niet als gebruiksvoorwerp. Geleidelijk werd het minder fatsoenlijk om op blote voeten te lopen.

Replica van een vrouwensandaal van papyrus, collectie Nederlands Leder en Schoenenmuseum, Waalwijk

Rijke mensen hadden schoenen of sandalen van zacht leer, versierd met juwelen en goud. Vrouwen droegen vaak schoenen in de vorm van een bootje, gemaakt van gevlochten riet. Farao's droegen ook sandalen van papyrus (dat is een soort riet dat langs de Nijl groeit) en leer. Net als in Mesopotamië was de punt van de sandaal opgekruld.
Het model van de sandaal was voor arme en rijke mensen meestal hetzelfde, maar het verschil bestond uit de versieringen en het materiaal waarvan ze waren gemaakt. Leer en papyrus waren duur, gevlochten riet en palmbast niet. In die tijd had je al leer in allerlei kleuren: paars, groen of purper voor volwassenen en rood of groen voor kinderen.
Werklieden droegen stevige leren schoenen die een beetje op onze pantoffels lijken. Priesters hadden heel speciale schoenen. Die mochten niet van leer zijn omdat de huid van gedode dieren als onrein werd beschouwd. Omdat priesters het contact met de goden moesten onderhouden mochten ze niets doen of dragen waar de goden boos om zouden worden. Daarom bonden de priesters repen papyrus over elkaar heen om hun voeten.

Marie-José de Ru van Esch



Hoofdartikel:
•  Geschiedenis van de schoen

 
Instelling:
Nederlands Leder en Schoenenmuseum
 
Publicatiedatum:
10 maart 2004