De tochten van Willem Barentsz en Jacob van Heemskerck
Zondag 5 januari 1597. De storm was gaan liggen. We groeven een tunnel naar buiten en brachten eerst alle vuiligheid buiten die we zolang binnen hadden moeten houden. We maakten buiten alles in orde, hakten brandhout en brachten zoveel mogelijk naar binnen. We wilden niet nog eens zonder brandstof komen te zitten.
Ons portaal had drie deuren. Achter de middelste groeven we een groot gewelf in de sneeuw, als een kelder buiten het huis. Daar konden we voortaan onze behoefte doen en ons afval gooien.
Na het zware werk van die dag bedachten we ons dat het Driekoningen moest zijn. We vroegen de schipper toestemming om het feest te vieren, om ons treurig bestaan wat op te fleuren. We leverden allemaal een deel van ons wijnrantsoen in. Er was nog twee pond meel, eigenlijk bedoeld als stijfsel voor de kardoezen, waar we met olie pannekoeken van bakten. We namen elk een wittebroodsbeschuit van ons rantsoen en sopten dat in de wijn. We hadden zo'n plezier, dat we ons verbeeldden bij onze vrienden in Nederland te zijn; het eten smaakte ons zo goed als de heerlijkste maaltijd thuis. We hadden ook briefjes uitgedeeld en onze konstabel was Koning van Nova Zembla; een land van 200 mijl lang, gelegen tussen twee zeeën.
Gerrit van der Veer
Willem Barentsz. en Jacob van Heemskerk probeerden in 1596 een doorgang naar Indië te vinden via het noorden van Europa. Tijdens deze tocht kwam hun schip vast te zitten in het ijs en was de bemanning gedwongen te overwinteren op het eiland Nova Zembla. Een van de opvarenden, Gerrit van der Veer, heeft een dagboek bijgehouden van deze reis. Dit werd al binnen een jaar na zijn terugkomst in Nederland (1897) uitgegeven en was meteen zeer populair in binnen en buitenland.
Om de Noord. De tochten van Willem Barentsz en Jacob van Heemskerck en de overwintering op Nova Zembla, zoals opgetekend door Gerrit de Veer / vertaling, inleiding en annotatie door Vibeke Roeper en Diederick Wildman (Nijmegen, SUN, 1996) p. 125. ISBN 9061684633 |
