Hendrik Johannes Weissenbruch

H.J. Weissenbruch Bosgezicht in de omgeving van Barbizon 1900 48,5 x 64 cm Rijksmuseum, Amsterdam

Hendrik Johannes Weissenbruch (1824, Den Haag - 1903, Den Haag) kreeg vanaf zijn zestiende tekenlessen en later volgde hij de avondklas op de Haagse Tekenacademie. Zijn leermeester was Huib van Hove. Zijn vader verzamelde werk van schilders als Andreas Schelfhout. De invloed van Schelfhout is duidelijk zichtbaar in de vroege, weidse en nauwkeurig geschilderde landschapppen van Weissenbruch. Een tweede voorbeeld voor hem was de 17de-eeuwse kunstenaar Jacob van Ruisdael, wiens werk hij al op jonge leeftijd zag in het Mauritshuis in Den Haag. 

In een schilderij was een goede weergave van lucht en licht het belangrijkst. Hij schilderde daarom in de open lucht en liet zich zoveel mogelijk leiden door de natuur zelf. Zijn manier van schilderen werd door de jaren heen steeds losser en hij concentreerde zich meer op de sfeer van het moment, net als andere kunstenaars van de Haagse School. Pas na 1880 kregen zijn landschappen bekendheid bij een groter publiek. Naast landschappen schilderde Weissenbruch ook enkele interieurs, stillevens en strand- en zeegezichten, zowel in olieverf als in aquarel.