Niet voor te stellen toch, een huis zonder elektrische apparatuur? Geen koelkast, geen wasmachine, geen TV en ook geen stofzuiger. Toch was dat een eeuw geleden het geval. De meeste huizen hadden geen aansluiting op het elektriciteitsnet. Als eten bedierf was dat jammer, de was werd met de hand gedaan, verlichting gebeurde met gaslantaarns en de vloer werd geveegd met een bezem of met veger en blik.
De Daisy Stauber was eigenlijk geen stofzuiger maar een stofblazer. Door de blaasbalg te bedienen ontstond een flinke luchtstroom. Het apparaat moest wel met zijn tweeën worden bediend, de één bediende de blaasbalg, de ander blies het stof weg.
De eerste echte stofzuigers werkten heel anders. Een op een elektromotor gemonteerde ventilator zoog lucht aan door een stofzak. Stof en kleine deeltjes bleven daarin steken. De stofzak moest wel regelmatig worden geleegd en uitgeklopt. Stofzuigers waren forse apparaten en vroegen om getraind personeel.
Een model stofzuiger dat het heel lang heeft volgehouden was de sledestofzuiger, met de vorm van een dikke sigaar. Aan de ene kant werd er lucht ingezogen, aan de andere kant werd die uitgeblazen. Door de slang te wisselen konden er zelfs hulpstukken zoals een haardroger of een verfspuit op worden aangesloten. Een echte verbetering was de papieren stofzak, die een eind maakt aan het ongezonde legen en uitkloppen van de stofzak. Ook de vorm van de stofzuiger veranderde, maar het basisprincipe bleef hetzelfde.
De stofzuigers die de firma Dyson sinds 1993 maakt werken echt totaal anders. Een Dyson heeft geen stofzak meer, een aantal miniatuur cycloontjes die er voor zorgen dat al het vuil in een opvangbak terecht komt. De lucht die er uitkomt is zelfs schoner dan die van stofzuigers met speciale filters. Na ruim 100 jaar is er dan toch 'echt' een nieuwe stofzuiger.
Rob Korving
