Doel
Vanuit een wachttoren was het mogelijk een gebied van zo'n 1 tot 1,5 km in de omtrek te observeren. Om een onbelemmerd uitzicht te hebben, kapten de soldaten de bomen in de omgeving. Dit leverde ook meteen veel hout op voor de bouw van de toren. Naast observatiepost diende de toren ook als seinpost. Met rook- of vuursignalen konden de manschappen vanuit de wachttoren boodschappen doorgeven en bijvoorbeeld om versterking vragen.
 |
|
Romeinse soldaten van het Gemina-project bouwen een wachttoren in Bunnik.
|
De opbouw
Een wachttoren had twee of drie verdiepingen, die bereikbaar waren met trappen. De wachttorens in Leidsche Rijn hadden zijden tussen de 3 en 4 meter, met een hoogte van 5 tot 8 meter. Rondom lag een omheining van houten palen, oftewel palissade, met daaromheen weer een greppel. De Romeinen bouwden zowel houten als stenen wachttorens.
De bovenste verdieping was het wachthuis, omgeven door een balkon. Hiervandaan konden de soldaten de omgeving in de gaten houden. Op de verdieping eronder was het woon- en slaapvertrek. Bij veel wachttorens bevond zich op de begane grond het kookgedeelte.
Wachtdiensten
Soldaten uit een nabijgelegen legerkamp bemanden waarschijnlijk met z'n vieren de wachttoren. Hun dienst kon enkele dagen duren. De meegebrachte rantsoenen vulden zij aan met zelfgevangen vissen. Uit de vondst van speelschijfjes in Leidsche Rijn blijkt dat de soldaten ook tijd voor vermaak hadden.
