De film als kunstvorm in Duitsland

De erkenning van de film als kunstvorm was in Duitsland later gekomen dan in de meeste andere landen. De bioscoop genoot in de ogen van intelligentsia en gegoede burgerij een slechte reputatie.

Asta Nielsen    

De UFA     Fritz Lang
Nog in 1912 was het Berlijnse toneelacteurs verboden in films te spelen. Dat hier tenslotte toch verandering in kwam was ondermeer te danken aan het feit dat Max Reinhardt. toentertijd al een van de vooraanstaande figuren in de Duitse theaterwereld, in de film geïnteresseerd raakte. Hoewel de medewerking van toneelberoemdheden de film het nodige artistieke prestige verleende, bleken de resultaten bij het grote publiek toch niet zo aan te slaan. Men hield het liever bij detective-films, een genre dat vanaf 1913 een grote bloei doormaakte en korte kluchten zoals men die vooral uit Frankrijk kende.

 

Der blaue Engel (met Marlene Dietrich) 1930 

  

       Munchhausen met Hans Albers 1943

   

Hauptmann von Kopenick met Heinz Ruhmann 1956   

Een van de weinige uitzonderingen vormde 'Der Student von Prag' (1913), het filmdebuut van acteur Paul Wegener. Opvallend in deze film was het bovennatuurlijke aspect, zoals dat vooral veel in latere expressionistische films een rol speelde.

02-01-2010  CKV-2