De paperclip is een blijvertje, zelfs nu papier steeds meer wijkt voor digitale opslag. Hele volksstammen zien ze dagelijks: in de populaire tekstverwerker Word is de helpfunctie namelijk een pratende paperclip. Waar het kleine ding naartoe gaat is duidelijk; de meeste Word-gebruikers verwijzen het irritante betwetertje namelijk naar de digitale prullenbak. Maar waar komt de paperclip vandaan?
 |
| Afbeelding uit Vaaler's originele patent op de paperclip |
In 1899 registreerde de Noor Johan Vaaler het eerste patent op een soort paperclip, maar hij nam zijn ontwerp nooit in productie. Nog geen jaar later registreerde de Amerikaan Cornelius Brosnan de Konaclip. Onze huidige paperclip stamt af van de Britse gemclip, het eerste model met een dubbele lus.
Paperclips brengen de vindingrijke MacGyver in je naar boven. Je kunt er knopen tijdelijk mee vastzetten en schilderijtjes aan ophangen. Buig ze open, en je hebt een stukje ijzerdraad om je nagels schoon te maken of die kleine schroefjes in je bril mee vast te zetten. Een stapeltje papier bij elkaar houden kan natuurlijk ook.
Ooit waren paperclips zelfs een teken van verzet. Nee, niet als oorbel in de jaren '80, maar in de Tweede Wereldoorlog. De Noren speldden toen massaal paperclips op hun jas als teken van eenheid en patriottisme. Tegenwoordig gooien we de paperclip in een digitale prullenbakop, in de oorlog werd de drager in de cel gegooid.
Gieljan de Vries
Kennislink
