 |
Johannes Vermeer
De liefdesbrief
Ca. 1669-1670
Rijksmuseum, Amsterdam |
Johannes Vermeer werd in 1632 geboren in Delft, waar hij zijn hele leven bleef wonen. Hij groeide samen met zijn zus Gertruy op in een protestants gezin, bestaande uit moeder Digna Baltens en vader Reynier Janszoon Vos. Zijn vader noemde zich ook wel Jan Van der Meer of Vermeer. Hij oefende drie beroepen uit, dat van zijdewever, herbergier en kunsthandelaar. De kunstwerken verkocht hij in zijn herberg, waar de schilders regelmatig zelf op bezoek kwamen. Johannes kwam op deze manier al op jonge leeftijd in aanraking kunst.
Johannes Vermeer trouwde in 1653, op 21-jarige leeftijd, met Catharina Bolnes. Oorspronkelijk was Vermeer protestants, maar vlak voordat hij in het huwelijk trad, werd hij katholiek. Het echtpaar zou maar liefst vijftien kinderen krijgen, waarvan er vier al heel jong stierven. In 1653 werd Vermeer lid van het Delftse Sint-Lucasgilde in Delft, al kon hij het inschrijfgeld niet meteen voldoen. Er was toen nog een aantal bekende schilders lid, onder wie Carel Fabritius, Paulus Potter en Emanuel de Witte. Vermeer vervulde in 1662 en in 1672 de belangrijke functie van hoofdman van het gilde. Vermeer maakte niet veel schilderijen. Waarschijnlijk waren dit er ongeveer veertig, waarvan er nu 34 over zijn. Hij schilderde dus hooguit twee doeken per jaar.
Vermeers belangrijkste klanten waren zijn plaatsgenoten, welgestelde kooplieden en burgers. De meeste van zijn schilderijen hebben een klein formaat en waren bedoeld om in een woonhuis te hangen. De rijke Pieter Claesz van Ruyven bezat de meerderheid van zijn schilderijen. Hij was een goede vriend en een mecenas, begunstiger, van Vermeer. Hij steunde Vermeer namelijk door hem van geld te voorzien, zodat hij in krappe tijden kon blijven schilderen. Behalve schilder was Vermeer, net als zijn vader, kunsthandelaar. 15 december 1675 overleed Vermeer en hij werd begraven in de Oude Kerk van Delft. Hij liet acht minderjarige kinderen na.
