 |
Johannes Vermeer
De keukenmeid
Ca. 1658-1662
Rijksmuseum, Amsterdam |
Het is niet bekend van wie Johannes Vermeer het schildersvak leerde. Mischien was dit Carel Fabritius of Leonart Bramer. Bramer was een bekende Delftse schilder en bevriend met de familie Vermeer. Vermeer begon zijn loopbaan met het vervaardigen van historiestukken, maar vanaf ongeveer 1656 legde hij zich toe op het schilderen van genrevoorstellingen met een of meer figuren in een interieur. Hij ging fijner schilderen en raakte zeer bedreven in het weergeven van lichtreflectie met kleine witte stipjes verf. Vermeer gebruikte heldere, frisse kleuren in zijn schilderijen. Vermeer bestudeerde nauwkeurig hoe het licht over voorwerpen en mensen valt. Met getemperd licht, dat meestal door een raam naar binnen valt, schepte hij ruimte en plasticiteit.
Vermeer wist veel van het gebruik van perspectief en paste bovendien overlapping en afsnijding toe om het idee van diepte op te wekken. Hij gebruikte eenvoudige en evenwichtige composities, waarin hij alles wat overbodig was, wegliet. Alle vormen en richtingen liet hij wijzen naar het belangrijkste element op het schilderij. Bijvoorbeeld het inschenken van melk op Het melkmeisje. Op de schilderijen van Vermeer is nauwelijks actie te vinden. Ze vormen daarmee en groot contrast tussen de dramatische, expressieve werken van bijvoorbeeld tijdgenoot Rembrandt van Rijn. Tussen de ruimtes en vertrekken op verschillende kunstwerken bestaan grote overeenkomsten. Evenals tussen de afgebeelde vrouwen en meisjes. Waarschijnlijk hij naast zijn eigen huis ook zijn eigen vrouw en dochters model laten staan.
