De schepen voor de lange reizen kunnen honderden opvarenden herbergen. De gewone scheepslui slapen op elkaar gepakt tussendeks, waar het benauwd is en stinkt. Hygiëne is ver te zoeken. Bij de kaapvaart en de Aziëvaart gaan er soldaten mee, die ook tussendeks moeten verblijven. De officieren, de schipper en eventuele passagiers hebben hun hutten op het achterdek. De tucht aan boord is streng en dat moet ook wel, want de afhankelijkheid van elkaar in die opeengepakte gemeenschap is groot. De zeelui gaan bepaald niet zachtzinnig met elkaar om.
Het zijn ruwe kerels, Nederlanders, Duitsers, Scandinaviërs, die weinig loyaliteit voor elkaar opbrengen. Er wordt veel geschreeuwd en gevloekt. Alle misdrijven worden aan boord berecht, op muiterij en herenliefde staat de doodstraf. De straffen lopen uiteen van geldboetes tot kielhalen of spitsroeden lopen. En soms is het stelen van voedsel al een halsmisdaad, want eten is een belangrijke lading. Erwten, bonen, gort, meel, hard brood, kaas, gezouten vlees en gedroogde vis wordt meegenomen en bier, water en wijn. Als hartversterkertje is er altijd brandewijn die mondjesmaat wordt uitgedeeld. De kost is zwaar en eentonig, net als het leven aan boord.
