Vrachtvaart in Europa

Toegeschreven aan Willem Eversdijck Allegorie op de bloei van de Nederlandse scheepvaart Ca. 1670 Rijksmuseum, Amsterdam

Nederlanders worden in de 16de eeuw de vrachtvaarders van Europa. De vaart op de Oostzee is de belangrijkste en de omvangrijkste en zal dat blijven, ook als regelmatig op Azië wordt gevaren. De Oostzeevaart is de ziel van de handel, de 'moedernegotie'. Het aan het eind van de 16de eeuw ontwikkelde fluitschip stimuleert de vrachtvaart sterk.

Met hun snel varende schepen halen de Nederlanders onder meer stokvis en hout uit Noorwegen, wat voor de scheepsbouw belangrijk is, en graan uit de Oostzeegebieden. Zij brengen er zuivel, Noordzeeharing, zout, textiel en luxe goederen, zoals specerijen en zijde, die de Nederlandse schepen uit Portugal, en later uit Azië, hebben gehaald. Amsterdam fungeert als stapelmarkt. Daar worden de goederen uit noord en zuid opgeslagen, verhandeld en weer verscheept.