51.   Wayne Higby (Verenigde Staten 1943) Landschapkom, 1984 raku aardewerk, h. 29 Het thema van Higby's werk is vooral het landschap. Zijn potten beschouwt hij als dragers van metaforen.

52.   Robert Winokur (Verenigde Staten) The conventional vase, 1983 gedraaid steengoed met zoutglazuur, h. 43

Aanvankelijk hield Winokur zich bezig met gebruikskeramiek. Hoewel hij nog wel de vaasvorm hanteert, gaat het hem nu om vormen, die op zichzelf moeten worden beschouwd en die niet meer lijken op dingen, die gebruikt moeten worden of die een relatie met andere kunstvormen bezitten.

53.   Rei Kawakubo (Tokio 1942) Wollen sweater, 1982

Meer dan van alle andere Japanse ontwerpers zijn Kawakubo's kleren compromisloos en avant‑gardistisch. Haar stoffen hebben over het algemeen geen dessins. Hieruit blijkt een opvatting, die lijnrecht ingaat tegen het maar al te vaak in het Westen heersende principe dat mooi en vol aan elkaar gelijk zijn.

Aanbiedingstekst p. 52‑53 Bronnenbundel p. 120‑122

54.   Issey Miyake (Hiroshima 1938) Katoenen zomerregenjas

Misschien heeft Miyake wel de meest fantastische ontwerpen gemaakt van de Japanse Parijzenaars. Hij heeft een zeer origineel gevoel voor textuur en volume: 'Ik vond dat de westerse kleding uit traditie te strak zat. Ik wilde dingen maken die geestelijk en fysiek vrijheid schonken. Als mensen me vragen of je het ook aan kunt trekken, vind ik dat prachtig; het betekent dat het ze interesseert.'

Aanbiedingstekst p. 52‑53 Bronnenbundel p. 120‑121, 122, 123

55.   Yohji Yamamoto (Tokio 1943) Winkelinterieur 'Pour homme' Kyoto 1986

Niet alleen de kleren van de Japanners baarden opzien in ‑Parijs,‑ook het‑'lege' interieur van hun boetieks was radicaal anders dan de traditionele omgeving met de vergulde stoeltjes van de Parijs^haute‑couture salons.

Aanbiedingstekst p. 51‑53 Bronnenbundel p. 120, 123‑124 (vergelijk ook p. 60 en 105)

56.   Hans Hollein (Wenen 1934) Interieur Oostenrijks verkeersbureau, 1976‑1978 Wenen

Deze Weense architect houdt ervan een latente symboliek in zijn ontwerpen mee te laten spelen. In dit interieurontwerp voor een reis‑ en bespreekbureau is die symboliek voor de bezoeker gemakkelijk af te lezen omdat de gekozen code voor iedereen begrijpelijk is. Zo zijn in deze ruimte te vinden: een paviljoen met een baldakijn in de vorm van een tropenhelm, waar bezoekers rustig iets kunnen doorkijken en een renaissancistisch toneeldecor als theaterbureau. De kassier zit achter een loket in de vorm van de grille van een Rolls Royce. Onder het glazen dak In roosterpatroon staat een zuil, die half afkomstig lijkt uit een Griekse tempelruine maar die uitloopt in een gladde stalen schacht die meer thuishoort in de machineesthetiek. En als referentie aan de tropen en de woestijn (maar misschien ook aan Engeland) staat er een herboren versie in koper en staal van de bronzen zuilen uit de keuken van het Royal Pavilion in Brighton.

Aanbiedingstekst p. 25‑27 Bronnebundel p. 52‑56