51. Walter Gropius (Berlijn 1882 ‑ Boston 1969) Docentenwoning (Feinigerhaus) van het Bauhaus in Dessau, 1925‑6 (Huidige situatie)

Aanbiedingstekst: p. 43‑44 Bronnenbundel: p. 70‑76  

52. Herbert Bayer (Haag 1900 ‑ Santa Barbara, Cal. 1985) omslag voor Bauhausbrochure, ca 1927

Voor dit omslagontwerp gebruikte Bayer een experimentele foto van de balkons van de studentenflat van het Bauhaus.

Aanbiedingstekst: p. 43‑44 Bronnenbundel: p. 70‑76, 177‑178  

53. Walter Gropius (Berlijn 1882 ‑ Boston 1969) Façade rijtjeshuis in de wijk Dessau Törten, 1926‑28 tempera/papier, 24,4 x 62,9, Cambridge Mass., Busch Reisinger Museum

Aanbiedingstekst: p. 43‑44,(46‑49) Bronnenbundel: p. 70‑76, vooral 75‑76  

54. Wassily Kandinsky (Moskou 1866 ‑ Neuilly‑sur‑Seine 1944) Vrolijke kleuren, 1923 Kleurenlitho uit de Meestermap, Berlijn, Bauhausarchief

Van 1919 tot 1925 had het Bauhaus een werkplaats om grafiek af te drukken. Bij de verhuizing naar Dessau werd deze werkplaats opgeheven en kwam er een typografie‑atelier voor in de plaats (vgl. dia 52.). De drukwerkplaats stond onder leiding van Lyonel Feiniger als vormmeester en Carl Zaubitzer als ambachtsmeester. Feiniger zelf legde zich vooral toe op de houtsnede (vgl. afb. Aanbiedingstekst p. 43 of Bronnenbundel p. 70). De ambachtelijke meester heeft het in zijn berichten uit de werkplaats herhaaldelijk over de onver­enigbaarheid tussen de artistieke ambities van vele studenten en de wens om economisch quitte te spelen. De werkplaats stond open voor iedereen. De vakmatige opleiding stond op een hoog peil en omvatte hoog‑, diep‑ en vlakdruk. De werkplaats produceerde behalve bladen in opdracht en ansichtkaarten ook tien grafiekmappen. Een daarvan is de in 1923 geproduceerde map Bauhausmeister, waarvoor Kandinsky deze bijdrage leverde.

Aanbiedingstekst: p. 43‑46, 65‑67 , vgl. ook afb. p. 78 Bronnenbundel: p. 70‑74, 102‑108  

56. Marianne Brandt (Chemnitz 1892 ‑ Halle 1983) Thee‑extractkannetje, 1924 binnenkant verzilverd, messing + ebbenhout, h. 7,5

Bij het ontwerp van dit theekannetje ging Marianne Brandt net als vele andere ontwerpers van het Bauhaus uit van de basisvormen cirkel, kogel e n cilinder. Hoewel de industriële productie het einddoel was in de metaalwerkplaats, werd alles hier met de hand gemaakt. Omdat men nog niet zoveel verstand had van machinale productieprocédés, had men het idee dat basisvormen gemakkelijk industrieel te vervaardigen zouden zijn. Bovendien sloot het gebruik van basisvormen aan op de theoretische vormleerlessen van onder andere Kandinsky. Aangezien bijna de hele productie tot 1928 gericht was op deze toepassing van basisvormen en ‑kleuren, ontstond er in eik geval in de ogen van anderen, zoiets als een Bauhausstijl.

Aanbiedingstekst: p. 43‑46, 65‑67. 109‑112 Bronnenbundel: 70‑74, 102‑103, 177‑181  

57. Marcel Breuer (Pécs 1904 ‑ New York 1981) Houten lattenstoel, tweede versie, 1923 gebeitst ahornhout, bespannen met stof van paardenhaar, Berlijn, Bauhausarchief

De houten meubels uit de meubelwerkplaats laten de invloed zien van de houten stoelen die Gerrit Rietveld sinds 1917 had ontworpen. Breuer was een van de eerste leerlingen van de werkplaats. Al zijn meubels zijn bedoeld als typen voor industriële productie. Stoelen moesten voldoen aan de volgende eisen:

‑ elastische zitting en rugleuning, maar geen dikke bekleding die zwaar en duur is en stof aantrekt

‑ schuin zitvlak om bovenbeen in gehele lengte te ondersteunen

‑ schuine positie bovenlichaam

‑ vrijlating ruggengraat, omdat druk lastig en ongezond is.

Alleen zitvlak en schouderbladen worden ondersteund. Belangrijk in de constructie is ook dat de bredere dimensies van het hout tegen de richting van de stof en de drukrichting van het zittende lichaam ingaan.

Aanbiedingstekst: p. 65‑67, 109‑112 Bronnenbundel: p. 105‑107, 177‑179  

58. Marcel Breuer (Pécs 1904 ‑ New York 1981) Stoel in wit en grijs, 1924 hout en triplex

In deze stoel is hout gecombineerd met licht triplex. Om het constructieve karakter te benadrukken werden de onderdelen in verschillende kleuren geschilderd, soms kleurig maar in 1924 veel in wit en grijs.

Aanbiedingstekst: p. 65‑67, 109‑112 Bronnenbundel: p. 105‑107. 177‑179  

59. Gunta Stölzl (München 1897 ‑ Zürich 1983) Beddensprei, 1923 tapisserie + brokaat, wol, katoen en zijde, 220 x 100, Basel, Kunstgewerbemuseum

De sprei is een typisch product van de Weimarjaren: heel ambachtelijk met veel verschillende materialen en afwisselende randen. Dit werk vormt een grote tegen­stelling tot het rationele ontwerp van de fabrieksmatig te vervaardigen meubelstof van dia 60, waarbij een herhaald motief uitgangspunt van het ontwerp is.

Aanbiedingstekst: p. 67‑69. 112‑113 Bronnenbundel: p. 108‑109. 180‑181  

60. Gunta Stölzi (München 1897 ‑ Zürich 1983) Meubelbekledingstof

Aanbiedingstekst: p. 67‑69, 112‑113 Bronnenbundel: p. 108‑109, 180‑181