zoeken
mail a friend








Neder-Betuwe (Kesteren) - Carvo(ne)

Ten noordwesten van het huidige Kesteren lag het Romeinse fort Carvo(ne). De naam is nog altijd terug te vinden in de naam Kesteren, maar het fort is voor altijd verdwenen in de Rijn.

Langs de Romeinse grens (Limes)
Zowel op de Peutinger Kaart als in de Romeinse Reisgids Itinerarium Antonini komt een fort (castellum) voor met de naam Carvo(ne). Dit castellum lag waarschijnlijk ten noordwesten van Kesteren, op de zuidelijke oever van de Rijn, ten noorden van het huidige Bandijk. De bewoners vertrokken rond 225 n. Chr.
De ligging van het fort in Kesteren is globaal bekend, maar is nog niet met zekerheid vast te stellen. De Rijn heeft het gebied verwoest en later is er grotendeels overheen gebouwd. Het lag op een strategische plek, tegenover de Grebbeberg, de zuidelijkste punt van de Utrechtse Heuvelrug. De streek was al redelijk dicht bevolkt met pro-Romeinse bondgenoten: de Bataven.

Wat is hier teruggevonden?
Op de Prinsenhof vonden archeologen in 1974 een militair grafveld. Hierdoor werd duidelijk dat het fort in de buurt lag. Uit de grafgiften bleek dat de eerste overledenen rond 70 n. Chr. waren bijgezet. Dit was dus vermoedelijk de datum van ingebruikname van het fort. Merkwaardig was het aantal begraven paarden op deze plaats. Misschien was Kesteren de uitvalsbasis van een cavalerie-eenheid. Er bleek ook een nederzetting (de vicus) te liggen met nog twee begraafplaatsen. De vicus is aangelegd op een plek waar al in de eerste eeuw inheemse bewoning was. Het kampdorp werd vergroot na 70 n. Chr., na de Bataafse Opstand. Het grafveld en kampdorp leverden zoveel militaire vondsten op dat er wel een fort in de directe omgeving moet hebben gelegen.

Ook opgravingen uit de omgeving -zoals De Woerd in 1998/9- leverden veel gegevens op uit de nederzettingen in de nabije omgeving van het fort. Deze waren voornamelijk agrarisch van aard; maar het werd duidelijk dat de Bataafse bewoners nauwe (handels)contacten hadden met de Romeinen en mogelijk paarden fokten voor de ruiterij.


Zie ook:
Instelling:
Digitaal Erfgoed Nederland

Publicatiedatum:
30 november 2004