|
47.
Ludwig Mies vander Rohe (Aken 1886 ~ Chicago 1969)
Woonflats,
1927
Stuttgart, Weisenhofsiedlung (huidige situatie)
Onder de titel Die Wohnung
werd in de zomer van 1927 in Stuttgart een tentoonstelling gehouden die meer
dan een half miljoen bezoekers trok. Hoofdbestanddeel van de expositie waren
de modelwoningen, gebouwd door 16 architecten uit binnen en buitenland, allen
voorvechters van de Nieuwe Woning. De Siedlung, het nieuwe wijkje, werd 'am
Weissenhof' gebouwd, tegen een heuvelflank op het oosten buiten de bebouwde
kom van de stad. Twee zaken stonden centraal, een nieuwe manier van bouwen en
een nieuwe manier van wonen. De diverse mogelijkheden van de nieuwe manier van
bouwen werden met verschillende voorbeelden duidelijk gemaakt. Nieuwe
bouwconstructies overheersten: staalskelet (o.a. Mies, Rading, Bruno Taut, Max
Taut, Gropius), betonskelet (Le Corbusier), monolietbeton (Oud),
betonmontagebouw (Behrens, Gropius, Bourgeois). Voor de afwerking werden
recent ontwikkelde producten gebruikt, plaatmaterialen van geperst houtwol of
grof zaagsel, kurk, triplex, gips, asbest, bimsbeton. De buitengevels werden
wit gepleisterd, de daken waren plat. De constructies werden toegepast in 17
één en tweegezinshuizen, twee stel woningen in rijbebouwing (Oud, Stam) en
twee gebouwen met etagewoningen (Mies, Behrens). Eigenschappen van deze nieuwe
manieren van bouwen: snelle bouwtijd, afscheid van het traditionele
ambacht
met het vele handwerk, de keus voor machinale productie en inschakeling van on-
en laaggeschoolde bouwvakkers, gemakkelijk toe te passen voor serieproductie
en vanwege alle factoren samen relatief goedkoop per afgeleverde woning.
Andere confronteren de bezoeker dwingend met een visie op het nieuwe wonen:
de
5 woningen van Oud zeer doordachte minimumwoningen; het flatgebouw van Mies
appartementen met een flexibele plattegrondindeling (alleen de plaats van
keuken, bad en w.c. ligt vast). Zonder uitzondering droegen de woningen van
Weissenhof de strijdpunten uit van de nieuwe manier van wonen: licht, lucht,
zon, ruimte, gezondheid, efficiency. Door de nieuwe technieken konden de ramen
groot zijn (d.w.z. breed, niet hoog zoals vroeger) zodat licht en lucht tot in
de hoeken doordrongen en er open ruimte ontstond in plaats van gesloten
vertrekken. Terwille van de bezonning werden de woonkamers, de balkons en de
terrassen op het zuiden of het zuidoosten georiënteerd.
De
eis van de efficiency resulteerde o.a. in concentratie van verwante of gelijke
functies slaapkamers bij elkaar, keuken naast de eethoek, vereenvoudiging en
reductie van verkeers'wegen' of looppaden, verbetering van de isolatie tegen
geluid en temperatuurverschil, flexibele aanpassing door een vrije
plattegrond, uit en opklapbaar meubilair, kastenwanden, doorgeefluiken. in de
Weissenhofsiedlung
zijn
overal voorbeelden van deze zaken te vinden.
Aanbiedingstekst: p.
46‑49,
Bronnenbundel: p. 76‑81
|