|
71.
Ettore Sottsass (Innsbruck 1917)
Lamp Capodanno, 1979
plastic
laminaat, Bauhauscollectie van Alchimia
Aanbiedingstekst: p.
78‑80, 113‑114
Bronnenbundel: p.
127‑129. 181‑183
|
|
72.
Alessandro Mendini (Milaan 1931)
Redesign
van Marcel Breuers fauteuil, 1978
Aanbiedingstekst: p.
78‑80,113‑114
Bronnenbundel: p.
127‑129, 181‑183
|
|
73.
Carel Visser (Papendrecht 1928)
Open
paraplu, 1978
diverse
objecten, 60 x 100 x 100, Part.coll.
Het hoofdbestanddeel van de
meeste van de beelden van omstreeks 1978‑9 is een wandelstok. Visser
kocht er en‑ige tijd geleden een aantal in Londen, heel toepasselijk in
het gevonden voorwerpen depot van de Engelse spoorwegen. Onder de stokken die
hij uitzocht want objets trouvés worden heel gauw objets cherchés zijn
klassieke Engelse modellen van glad hout maar ook knoestige takken, zo van de
boom gesneden door een Turkse boer. in andere beelden is een rijzweep, een
paraplu of een maatstok verwerkt. Vissers beeldhouwerschap verloochent zich
niet want bij de selectie heeft de variatie in vorm kennelijk een grote rol
gespeeld. Deze stokken heeft hij in een metalen montuur gevat: aan de
uiteinden zijn afsluitingen gemaakt en er zijn pootjes onder gezet. Doordat ze
zonder uitzondering in een horizontale stand zijn geplaatst wordt benadrukt
dat ze hun oorspronkelijke functie niet kunnen vervullen; steun verlenen is er
niet meer bij, ze worden gesteund. Dat dit gebeurt door weer andere reële
voorwerpen, schelpen, gehalveerde eieren en horens van geiten, heeft een
vervreemdend en zelfs vagelijk verontrustend effect.
Aanbiedingstekst: p. 34,
80‑81, (106), 109
Bronnenbundel: p. 48‑50,
129‑131, 176‑177
|
|
74.
Marlene Dumas (Kaapstad 1953)
Het
kwaad is banaal, 1984
olieverf/doek,
125 x 105
Over close ups: 'ik heb de
close‑up alleen voor het menselijk gezicht gebruikt. Deze methode heeft
een intimiderend en confronterend effect en dat was ook wat ik zocht. Beelden
die intimiteit (of de illusie ervan) combineren met onbehaaglijkheid. Ogen
hebben, ongeacht waarheen de blik is gericht, een grote impact. Het spreekt
vanzelf dat de snelle, goedkope sensatie van een directe psychologische impact
ook heel vervelend kan worden.'
Aanbiedingstekst: p. 34.
81‑82, (106), 109
Bronnenbundel: p. 48‑50,
131‑134, 176‑177
|
|
75.
Marlene Dumas (Kaapstad 1953)
Black Drawings, 1991‑1992
Mixed medialpapier, 112 onderdelen, eik 25 x 18
Dumas wil zich niet
vastleggen, ofschoon ze de mogelijke betekenis van haar werk door de titel, de
begeleidende tekst en tekstpassages in het schilderij zelf, probeert in te
perken. Zo distantieerde ze zich van de opvatting van de critici die in haar
portretten van kleurlingen in de installatie Black Drawings een aanklacht
tegen de situatie van de zwarten in Zuid‑Afrika zagen: 'iedereen heeft
zijn eigen gezicht en zijn eigen huidskleur ‑ dat is wat ik zie en wat
me interesseert.
Aanbiedingstekst: p. 34,
81‑82, (106). 109
Bronnenbundel: p. 48‑50,
131‑134, 176‑177
|
|
76. Henk Urselmann
La Vrille
Eerste prijs HEMA‑wedstrijd
wc‑borstel 1995
Uit
de briefing:
De
consument van vandaag is niet erg te spreken over de wc‑borstel en
beschouwt deze als onhygiënisch. Hij wordt vies, is moeilijk schoon te maken
en verkleurt veelal door het gebruik van reinigingsmiddelen. De borstelharen
slijten te snel en zijn niet stevig genoeg. De houder komt vaak mee omhoog als
de borstel wordt opgepakt. Duurzaamheid is van belang: materiaal dat niet
roest en borstelharen die stevig zijn. De wc‑borstel met houder moet in
ieder geval kunnen staan. De maximale
formaten
zijn: 18 x 50 x 18 (inclusief houder) Het borstelgedeelte is bij voorkeu niet
te zien als deze in de houder is geplaatst.Het borstelgedeelte moet bestand
zijn tegen reinigingsmiddelen. Schoonmaken
moet
makkelijk gaan zonder dat de borstel vervormt. Daarnaast moet de borstel zó
praktisch zijn, dat óók moeilijk bereikbare plaatsen goed schoon te maken
zijn (de rand en de afvoer). Tot slot moet de houder hygiënisch zijn. Jouw
ontwerp mag in de winkel niet meer dan ƒ 49,95 kosten. Dat betekent dat de
productie‑ en materiaalkosten ongeveer ƒ 25,‑ mogen zijn. Uit het
juryrapport: Bij nadere bestudering van de HEMA‑opdracht trok Henk
Urselmann de conclusie dat de klachten en problemen aangaande de
wc‑borstel vooral worden veroorzaakt door de borstelharen. Volgens hem
kan er ook op een andere manier en zonder borstelharen schoongemaakt worden,
namelijk door middel van een flexibele vorm, voorzien van een ruw reliëf.
Omdat de borstel ook onder de rand moet komen,
koos
hij voor een open spiraalveer. Henk: 'Door de spiraalvorm is het mogelijk om
binnen‑ en buitenrand gelijktijdig te reinigen. Bovendien heeft de
flexibiliteit als voordeel dat de borstel zich optimaal aan de vorm van het
toilet aanpast.' Door La Vrille naar beneden te drukken wordt het reinigend
oppervlak vergroot. 'De verticale krul in de borstel zorgt daarbij voor een
gelijkmatige druk in de spiraal.' De houder van La Vrille is bijna als een
sokkel vormgegeven. 'De borstel kan opzichzelf staan. De houder loopt
enigszins naar binnen toe zodat de geringe hoeveelheid vocht die aan La Vrille
blijft hangen, wordt opgevangen.' Voor het borstelgedeelte heeft hij
verschillende soorten kunststof getest die slijtvast, elastisch en bestand
zijn tegen chemicaliën. Het plateau is in het model vervaardigd uit acrylglas
dat gedeeltelijk mat werd gestraald.
Aanbiedingstekst: p.
114‑115
Bronnenbundel: p.
183‑186
|
|
77. Manon Koper
Pin‑in
Eerste prijs HEMA‑wedstrijd
tuinverlichting. 1997
Uit
de briefing:
Jouw
tuinverlichting moet los te plaatsen èn te verplaatsen zijn. Bovendien moet
het ontwerp onderdeel zijn van een reeks, waardoor een soort ketting van
lampen door de tuin ontstaat. Een eventuele verbinding tussen deze onderdelen
kan verwerkt zijn in het ontwerp. De jury verwacht een werkend exemplaar,
zodat ook het lichteffect kan worden beoordeeld. Het gebruikte materiaal mag
in het afvalstadium niet als chemisch afval worden bestempeld. Het mag geen
broomhoudende brandvertragers bevatten en geen cadmium in grotere hoeveelheden
dan wettelijk is toegestaan. Het gehele ontwerp moet tenminste spatwaterdicht
zijn. Energiebron voor je ontwerp: elektrische laagspanning of zonne‑enegie.
Uit het juryrapport: Manon: De lamp kan worden opgehangen aan de beugel,
waarin het armatuur is geklemd. Deze beugel kan ook in de grond worden
gestoken. Hierdoor is de lamp op vele manieren te gebruiken. Door de manier
van koppelen bepaalt de gebruiker zelf hoeveel lampjes worden aangesloten.
Door het gebruik van kunststof en roestvrij staal heeft de lamp een duurzaam
karakter. De jury: Pin‑in is uitstekend vormgegeven op basis van een
goed uitgewerkt concept. De armaturen kunnen zowel afzonderlijk als aan elkaar
gekoppeld worden gebruikt. Pin‑in is bovendien goed industrieel te
vervaardigen. Dit is tijdloos design.
Aanbiedingstekst: p.
114‑115
Bronnenbundel: p.
183‑186
|
|
78. Bart Schoonderbeek
Zak‑lamp
Eervolle vermelding HEMA‑wedstrijd
tuinverlichting, 1997
Uit
het juryrapport:
Bart:
Een ontwerp dat voortkomt uit de behoefte aan een buitenlamp die op meer en
verschillende plekken inzetbaar is. Als de zaklamp hangt, bijvoorbeeld over de
tak van een boom, zal hij een erg beweeglijk object vormen. Op het moment dat
de lamp wordt neergezet, wordt de stijfheid duidelijk. Door het verwerken van
de stroomdraad binnen in het ontwerp is het materiaalgebruik minimaal. Zaklamp
is gemaakt van waterafstotende stof. De stof zorgt ervoor dat de lichtbron
bedekt is en dat het licht op een gelijkmatige manier wordt verspreid. De
jury: Dit ontwerp is gebaseerd op een oorspronkelijke gedachte. Het product is
spannend doordat een doekachtig materiaal in contact wordt gebracht met een
lichtbron. De kunst van goed ontwerpen is eenvoudig kunnen denken. Het simpele
concept van een zak met twee
lampen leidt tot een vernieuwend product. Het ontwerp vraagt nog wel om een
aantal technische oplossingen, onder meer voor de stabiliteit en het verwisselen
van de lampjes.
Aanbiedingstekst: p.
114‑115
Bronnenbundel: p.
183‑186
|
|
79. Viktor & Rolf: Viktor
Horsting (Geldrop 1969) en Rolf Soeren (Dongen 1969)
C02 ‑ 12, 1994
Aanbiedingstekst: p.
115‑117
Bronnenbundel: p.
186‑187
|
|
80. Viktor & Rolf: Viktor
Horsting (Geldrop 1969) en Rolf Soeren (Dongen 1969)
NC 31, 1998
Aanbiedingstekst: p.
115‑117
Bronnenbundel: p.
186‑187
|